Άραγε να ζούμε για του χρόνου τις
στιγμές,
τις όμορφες ευωδιαστές αυτές, του
παρελθόντος βαθιά χαραγμένες;
Ή είναι για τις στιγμές που
περιμένουμε να 'ρθουν,
του μαγικού χορού αυτές, στου μέλλοντος
πιστά προσκολλημένες;
Σα σύνολο να τις δεις, να τις
κοιτάξεις,
μη μετανιώσεις ποτέ γι' αυτές, βαθιά
να τις φυλάξεις!
Όμως μη νοσταλγείς το παρελθόν, το
βλέμμα πάντα μπρος σου,
θα 'ρθει και πάλι η στιγμή, να βρεις
τον άνθρωπο σου...
Η Στιγμή είναι απατηλή, πλανεύτρα
ευτυχία...
Ο Χρόνος είναι αυτός, με τη διάρκεια
του,
που κάνει τα πάντα δυνατά, στα
δόκιμα παιδιά του...
Παιδιά του Χρόνου όλοι εμείς,
παλεύουμε μαζί του...
Φίλος είναι όμως κι όχι εχθρός,
πορέψου στη σιγή του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου