Δε
μπορώ 15-7-2006
Δε μπορώ τα fast food τα φαγητά,
Δε μπορώ τα μεταλλαγμένα τρόφιμα, δε
τα μπορώ...
Δε μπορώ τα βλακώδη και εύπεπτα
τραγούδια,
Δε μπορώ να μην υπάρχει μελωδία και
ποιότητα, δε το μπορώ...
Δε μπορώ τον ωχαδερφισμό και την
αδιαφορία,
Δε μπορώ την έλλειψη παιδείας και
αγωγής, δε τη μπορώ...
Δε μπορώ τους δήθεν φίλους,
γνωστούς, συγγενείς και γείτονες,
Δε μπορώ τη πονηριά και κουτοπονηριά
τους, δε τη μπορώ...
Δε μπορώ να μην υπάρχει δράση και
αντίδραση,
Δε μπορώ τη φιλοσοφία του καναπέ, δε
τη μπορώ...
Δε μπορώ να μην υπάρχει καρδιά και
ψυχή,
Δε μπορώ να μην υπάρχει λόγος και
φιλότιμο, δε το μπορώ...
Δε μπορώ τη πουστιά και τη πουτανιά,
Δε μπορώ τον ερμαφροδιτισμό των
λόγων και των πράξεων, δε τον μπορώ...
Δε μπορώ το συνεχή βιασμό της μάνας
Γης,
Δε μπορώ την αλλαγή αυτή του
κλίματος, δε τη μπορώ...
Δε μπορώ τον αφανισμό των πλασμάτων
της μάνας Γης,
Δε μπορώ τα Χριστουγεννιάτικα κομμένα
έλατα, δε τα μπορώ...
Δε μπορώ τους πολέμους και τις
σφαγές,
Δε μπορώ την απάθεια των λαών από τα
κράτη τα οποία γίνονται αυτές, δε τη μπορώ...
Δε μπορώ το κεφάλαιο οποιασδήποτε
πατρίδας να μας κυβερνάει,
Δε μπορώ τις μεγάλες εταιρείες, τις
πολυεθνικές και τα τραστ, δε τις μπορώ...
Δε μπορώ να κοιμούνται οι λαοί,
Δε μπορώ να ψηφίζουν τους ίδιους και
τους ίδιους ή να μη ψηφίζουν καθόλου, δε το μπορώ...
Δε μπορώ την παγκοσμιοποίηση,
Δε μπορώ τον αφανισμό της
πολιτισμικής διαφορετικότητας, δε τον μπορώ...
Δε μπορώ το χρήμα να κυβερνά τα
πάντα,
Δε μπορώ να μην υπάρχει το
συναίσθημα, δε το μπορώ...
Δε μπορώ τη ψευτιά, την υποκρισία
και τον εγωισμό,
Δε μπορώ τα ανόητα και ηλίθια μυαλά,
δε τα μπορώ...
Δε μπορώ τη φιλαρέσκεια και των δύο
φύλων,
Δε μπορώ την αυταρέσκεια της
μοναξιάς τους, δε τη μπορώ...
Δε μπορώ το one night
stand,
Δε μπορώ τη sexιστική αυτή
εποχή, δε τη μπορώ...
Δε μπορώ να μην υπάρχει πάθος,
έρωτας και αγάπη,
Δε μπορώ να μην υπάρχουν μέσα μας σ’
ότι κι αν κάνουμε σ’ αυτή τη Ζωή, δε το μπορώ...
Δε μπορώ να έχει χαθεί η ομορφιά και
το ωραίο,
Δε μπορώ τη κακογουστιά και τη
‘‘φτήνια’’, δε τη μπορώ...
Δε μπορώ να ψάχνω και να μη σε
βρίσκω αγάπη μου,
Δε μπορώ να γυρνώ ξανά απ’ την αρχή,
δε το μπορώ...
Δε μπορώ να είσαι μακριά μου αγάπη
μου,
Δε μπορώ να κοιμάμαι μόνος μου τα
βράδια, δε το μπορώ...
Δε μπορώ να σε θέλω και να μη σ’ έχω
αγάπη μου,
Δε μπορώ να κοιτώ μόνος μου το
φεγγάρι, δε το μπορώ...
Δε μπορώ να μας νοιάζει μόνο η
‘‘βιτρίνα’’,
Δε μπορώ να μη κοιτάμε πίσω απ’
αυτή, δε το μπορώ...
Δε μπορώ πολλές φορές τους
ανθρώπους,
μήπως θα πρέπει να εξαφανιστώ;
Το μόνο που μπορώ, προς το παρόν,
είναι να ψάχνω να βρω συνοδοιπόρους
στη Ζωή,
(άραγε που βρίσκονται κι αυτοί;)
γνήσιους θηλυκούς και αρσενικούς
συνταξιδιώτες,
με τα ίδια ιδανικά και ανησυχίες,
για να πορευτούμε μέσα από τα ίδια
μονοπάτια,
στη Ζωή...
Το μόνο που μπορώ,
προς το παρόν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου