Όναρ Διάθλασης ~ Refraction Onar

Όναρ διάθλασης   24-11-2007

Ναι

κι εσύ έτσι μου είχες πει

το θυμάμαι

Θυμάμαι

την γεύση των χειλιών σου

ακόρεστη η επιθυμία μου

το βλέμμα σου να κοιτώ

ν’ αγγίζω

όπου πήγαινε

ότι έκανε

θυμάμαι

Αυτά τα δάχτυλα

που γίνονταν ένα

που έμπλεκαν

σε ένα σφιχτό αγκάλιασμα

με τα δικά μου

καθώς περπατούσαμε

Θυμάμαι

Θυμάμαι

όταν μου το ψιθύριζες

και ύγραινε ο ήχος απ’ την ανάσα

Την καυτή

Την αγκαλιά σου

όταν τρυφερά

με ξυπνούσες

τα πρωινά·

εκείνο το πρωινό

Μόνο που τώρα

καθώς το φως μπαίνει

και τόσο απότομα με ξυπνά

σου είπα να κλείσεις την κουρτίνα

Ήθελα κι άλλο·

όμως εσύ δεν με άκουσες

Όνειρο ήσουν

και χάθηκες

με μια αχτίδα φωτός

Ανέβηκες πάνω της κι έφυγες

Διάθλαση

μέσα από ένα σώμα διάφανο ·

σκληρό                                                                                             Τι κρίμα

εύθραυστο                                                                         ακόμα και το φως

                                                                                 μπορεί να σε τυφλώσει