και τι δεν θα έδινα
στο πλάι μου να σε έχω
-πάλι τρέχω;
όλα τα όνειρα
σε όμορη διάταξη προτρέχω
-το αντέχω!
μα εκείνο που μονάχο του
κρυώνει και μαραίνεται
το δόλιο(!)
είναι το όνειρο που έπεσε
σε μια παγίδα με νόστιμο
το δόλο!
κι αυτό το άμοιρο
παλεύει να απαγκιστρωθεί
-ουδόλως να καεί!
χτυπιέται
οσάν σκώληξ εις αγκίστριον
-μόνο του να τσουρουφλιστεί!
μα δεν ήξερε;
πως όσο πιο πολύ χτυπιέται
τόσο πιο πολύ γαντζώνεται;(!)
μα… δεν ρώταγε;
όσο πιο πολύ ονειρεύεται
τόσο πιο πολύ παιδεύεται!(;)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου