Ως
τότε 1-8-2007
Τι να γράψεις
και τι να πεις
για το όνειρο, το Αυγουστιάτικο.
Καλοκαιρινό, σαν το φεγγάρι του
που μεγάλο κι ολόλαμπρο
παραμονεύει σαν πανσέληνος
σε κάθε σου βήμα
να σου δώσει
ένα τόσο δα μικρό
φιλί στα χείλη...
Τι να γράψεις
και τι να πεις
για τον ήχο, της σιωπής..
Αερικό, σαν το φόρεμα της
που κατάλευκο και τόσο μακρύ
παραμονεύει σαν ξωτικό
σε κάθε σου βήμα
να σου δώσει
ένα τόσο δα μικρό
χάδι στο πρόσωπο...
Τι να γράψεις
και τι να πεις
για το κύμα, της θάλασσας.
Άγγιγμα, σαν το σώμα της
που μαγικά και τόσο εκστατικά
παραμονεύει σαν αμφορέας
σε κάθε σου βήμα
να σου δώσει
μια τόσο δα μικρή
γεύση από κρασί...
Θα γράψεις
και θα πεις
για τον κυματιστό ονειρικό ήχο
που θα σου γνέψει ρυθμικά
-σαν χορός κυκλωτικός-
όταν θα ‘ρθει
η κατάλληλη στιγμή...
Ως τότε,
πορέψου στη σιγή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου