Ταξίδι 26-7-2007
Και τι δεν δίνω καρδιά μου να
πετάξεις
Στα ψηλά του ανοιχτού γαλάζιου
ουρανού
Φωτιές και φλόγες να βάλεις και να
κάψεις
Σαν πέταγμα μοναχικού περήφανου
πουλιού
Ασήμι και χαλκός λαμπερά θα
περιμένουν
Το άγγιγμα στο φως των αστεριών το
χαμηλό
Όλα μαζί στερνά στις ακτίνες να
παρασέρνουν
Κάθε κρυφή πτυχή του σκοταδιού μεσ’
το βουνό
Μετά να πας σε πελάγου την ήρεμη
πλώρη
Να ανοιχτείς για φάρο με μαγικό
σκοπό
Κοχύλια κι αστερίες στου ματιού σου
την κόρη
Μέσα απ’ της θάλασσας το διάφανο
βυθό
Τραγούδια και χορούς απλούς να
συναντήσεις
Στα μέρη μιας κατάλευκης νεράιδας τα
ονειρικά
Μαζί της να γιορτάσεις και με πάθος
να μυήσεις
Κάθε κρυφή σου επιθυμία και καημό
καρτερικά
Σ’ ένα ταξίδι καλοκαιρινό
κεχριμπαρένιας λάμψης
Με της δροσιάς την αρμύρα απ’ τον
θαλασσινό κυματισμό
Θα πετάξω βότσαλο στον χρόνο μιας
στιγμιαίας παύσης
Κάνοντας μιαν ευχή να πιάσει πριν
χαθεί μεσ’ τον αφρό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου