Ιχνηλατώ ~ Tracing

Ιχνηλατώ   15-7-2007

7 τετράστιχα... εφτά κι οι αποχρώσεις...

Πως να λύσω την θηλιά

σε αυτό το ονειροστάσι;

Πως να γιατρέψω την καρδιά

μέσα από ένα ηλιοστάσι;

Βουνό και θάλασσα, σιμά

βότσαλα και λουλούδια στα γραπτά μου...

Που θα μου πάει, θα την βρω την γιατρειά

στα θέλω και στα βάσανα μου...

Κρατώ του νου μου, τις ενοχές

τις άσπλαχνες και φρούδες ελπίδες...

Μα είναι κάτι στιγμές, σαν κι αυτές

που όλα μοιάζουν σαν λεπίδες...

Μια μέρα σαν κλέφτης ένα ποδήλατο

θα αρπάξω από ένα μικρό παιδάκι,

μπας και θυμηθώ να ιχνηλατώ

ξανά στου ονείρου το δρομάκι...

Μοιάζει αιώνια η κάθε στιγμή

μοιάζει να τείνει στην ανυπαρξία...

Σαν να προετοιμάζομαι μόνο για αυτή

αυτή που θα μου αλλάξει την πορεία...

Θα βάψω τα γράμματα με μπλε

όπως το θέλω του ονείρου...

Θα βάψω με χρώματα πολλά

το φόντο του ανοιχτού μου παραθύρου...

Κι όταν με πράσινο και γάργαρο νερό

γιομίσει η άνυδρη αυλή μου,

μόνο για την ζωή θα κλαίω και θα γελώ

κι όχι γι’ αυτό που λείπει απ’ την ψυχή μου...

«Πώς να σωπάσω μέσα μου;»

“Πώς να σωπάσω”, Νίκος Ξυλούρης

Στίχοι: Κώστας Κινδύνης, Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος