Κάλεσμα...
2-9-2006
...χτύπα τη πόρτα του παραδείσου...
Ανοιξε το βήμα σου και περπάτα στου
βουνού τα μονοπάτια
Γεύσου την πρωινή δροσιά του αγέρα στο
πρόσωπο σου
Γιάτρεψε των αυτιών το άκουσμα με
τιτιβίσματα πουλιών
Αφέσου στου πράσινου χαλιού τη μαγική
εικόνα και ξαπόστασε στη σκιά ενός δέντρου
Λάτρεψε τα πλάσματα του δάσους και πες
πως είσαι ένα από αυτά
Ικέτεψε για λίγη από τη σοφία τους και
άνοιξε την καρδιά σου
Αγγιξε τα δροσερά νερά των ποταμών,
των λιμνών και των πηγών με τη σάρκα σου
Στάσου και άκου την ροή των καθαρών
και διάφανων νερών της ψυχής σου
Εμφανίσου γυμνός μπρος σ’ αυτό το
μεγαλείο που απλόχερα σου δίνεται...
...χτύπα τη πόρτα του παραδείσου...
Τώρα, έξω από το τσιμέντο, τη βουή και
τα φώτα των πόλεων
Ησυχα αφέσου στη μαγεία των εικόνων
που σίγουρα έζησες κοντά της
Νοσταλγώντας και ζητώντας να βρεθείς
ξανά εκεί στη ζεστή αγκαλιά της...
...χτύπησε τη πόρτα του παραδείσου!
Φύση: πατέρα, μάνα, γη και ουρανέ μας
Υπομονή κάνε στην ανθρώπινη
ματαιοδοξία
Σοφία χάρισε στα μυαλά μας και
Ηδονή σε αυτούς που σ’ αγαπούν ακόμα...
«ακούστε
το» με τη συνοδεία τού
"Knockin' On Heaven's Door", BOB DYLAN
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου