seizeTHEspirit...
Ήταν
μόνη της εκείνο το βράδυ της Πρωτοχρονιάς.
Γυρνούσε
πίσω με τα πενιχρά ρουχαλάκια της και τα λιγοστά λεφτά που μάζεψε από τους
περαστικούς. Γυρνούσε πίσω σε αυτήν που δεν ήξερε καν αν ήταν μάνα της.
Γυρνούσε πίσω σ’ αυτόν τον δίποδο εφιάλτη μιας και αλλού δεν είχε να πάει να
κουρνιάσει. Ήταν αργά πια…
«Δεν
την θέλω την ελεημοσύνη σας! Εγώ σπίρτα σας πουλάω!», σκεφτόταν λίγες ώρες
νωρίτερα καθώς ξύλιαζε σε μιαν άκρη του δρόμου, κάτω από ένα φανάρι μιας
πολυκατοικίας. «Δεν την θέλω την ελεημοσύνη σας… με ακούτε;!», μα η φωνή της
δεν έβγαινε από τα χείλη, μα η φωνή της δεν έβγαινε από τα στήθια της… Δεν
μπορούσε να βγει.
Σ’ αυτό
το αδύνατο σωματάκι, σ’ αυτό το αδύνατο κορμάκι, η φωνούλα του είχε χαθεί. Μα
να… το πήρε το παράπονο το κοριτσάκι αυτό και τα ματάκια του άρχισαν να
υγραίνονται. Σταγόνες από δάκρια άρχισαν να κυλούν ασταμάτητα και τότε
σηκώθηκε. Πήγε να τρέξει αλλά από το κρύο και την αφαγία δεν μπορούσε, πονούσε
το στομαχάκι της.
Σηκώθηκε
κι άρχισε να περπατά. Να, σκέφτεται τα άλλα παιδάκια που περπατούσαν έτσι ζεστά
στα μάλλινα ρουχαλάκια τους ανάμεσα στον μπαμπά και στη μαμά, πιασμένα χέρι,
χέρι. Σκέφτεται τόσα και τόσα άλλα, τζάκι, παιχνίδια, ζεστασιά…
Παιχνίδια!
Να παίζει με τις ώρες πάνω σ’ ένα μάλλινο χνουδωτό χαλί. Και δίπλα της ένα
μεγάλο τζάκι αναμμένο! Κι από εκείνο ένας Άγιος Βασίλης να φανεί… με δώρα και
χαμόγελα και μεγάλες αγκαλιές και…
Αχ πόσο
νυστάζει. Προχωρά. Πόσο κουρασμένη νιώθει… Κάθεται λίγο να ξαποστάσει…
Ήταν
μόνη της εκείνο το βράδυ της Πρωτοχρονιάς.
Γυρνούσε
πίσω με τα πενιχρά ρουχαλάκια της και τα λιγοστά λεφτά που μάζεψε από τους
περαστικούς. Γυρνούσε πίσω σε αυτήν που δεν ήξερε καν αν ήταν μάνα της.
Γυρνούσε πίσω σ’ αυτόν τον δίποδο εφιάλτη μιας και αλλού δεν είχε να πάει να
κουρνιάσει. Ήταν αργά πια… οι λιγοστοί περαστικοί νόμιζαν πως κοιμόταν στην
άκρη του δρόμου… μέσα στο κρύο και την παγωνιά…
---
Εμπνευσμένο από το τραγούδι των
Κατσιμίχα «Το κορίτσι με τα σπίρτα».
Αφιερωμένο σε όλα τα παιδιά του
Κόσμου.
Να αγαπάμε τα παιδιά. Είναι η
μόνη μας ελπίδα για ένα καλύτερο Αύριο.
«…γιατί αν σωθεί το παιδί,
υπάρχει ελπίδα…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου