...ένα χάδι απ’
τον άνεμο...
5-9-2006
Και αν απ’ την ευτυχία θέλεις μερίδιο,
τότε μη κλείσεις τα αυτιά σου,
στη μουσική που πλανιέται γύρω σου...
Μέσα σου...
Στην απλότητα,
στην εσωτερική ομορφιά των
πραγμάτων...
Αφουγκράσου μ’ όλες τις αισθήσεις σου,
τις νότες του αέρα,
το χάδι του στο πρόσωπο του...
Εμπιστέψου τις αισθήσεις σου,
σα να ‘ναι η τελευταία σου μέρα...
Άνοιξε, τη καρδιά σου, στο απροσδόκητο
και στην ουσία,
αυτής,
της μοναδικής στιγμής...
Μη μπερδευτείς, καρδιά μου, σε λόγια
πλάνα...
Ψυχή μου, μη μπερδευτείς...
Ζήσε, αυτό το θείο δώρο τη ύπαρξης,
και αγνάντευε με σιγουριά τον
ορίζοντα,
με σταθερό,
διάφανο βλέμμα...
Δες το φως με τα μάτια σου...
Μέσα στα μάτια σου...
Πάντρεψε το φιλί της Ζωής,
με αυτό του Θανάτου,
μέσα σου...
Γιατί μέσα απ’ το Θάνατο,
δεν γεννιέται η Ζωή;
*Εμπνευσμένο από την υπέροχη Τσέχικη ταινία που είδα χθες,
"Κάτι σαν ευτυχία" (Stesti), του Bohdan Slama, σε σενάριο και σκηνοθεσία.
Φωτογραφία: Bohdan Slama, Μουσική: Leonid Soybelman,
Ηθοποιοί: Tatiana Vilhelmova, Pavel Liska, Ana Geislerova, Marek Daniel.
Μην τη χάσετε!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου