seizeTHEsorrowlittleswallow
Έπλευσε και τούτο το καλοκαίρι
σε θάλασσα τρικυμιώδη.
Χάθηκε στην άκρη του ορίζοντα.
Φθονερά έρχεται ο χειμώνας
να κατοικίσει πάνω στα δέντρα
και να παγώσει τις ρίζες τους.
Ένα λουλούδι ξεραμένο
από την κάψα του θέρους
δε θα ξανανθίσει πια.
Μια φθινοπωρινή βροχή,
θα προσπαθήσει ίσως,
να του δώσει λίγη πνοή
πριν το τέλος.
Η ζωή επαναλαμβάνει σιωπηλά τον
κύκλο της
σαν τη καθημερινή ρουτίνα
καθώς πηγαίνεις στη δουλειά.
Δυο δράμια ευτυχίας
που να τα βρει κανείς εδώ γύρω.
Το κατάστημα έκλεισε,
λουκέτο·
και το πωλητήριο να βγάζει μάτι
έτσι φαρδύ πλατύ να κρέμεται
με τις λευκές ορθές γωνίες του
στο μέσο του σκονισμένου ρολού.
Ένα χελιδόνι που ξέμεινε πίσω
μαζεύει τα φτερά του
και εκτινάσσεται πάνω από το σύρμα.
Αρχίζει το ταξίδι του για πιο ζεστά
μέρη
βαρέθηκε κι αυτό -μόνο του έμεινε.
Μια άνοιξη ίσως το φέρει πίσω
και το χαμόγελο ενός μικρού παιδιού
ίσως, κι αυτό,
να ζωγραφιστεί στο μουτράκι του,
αν καθώς θα το βλέπει να πλησιάζει
σταθεί στο μαραμένο μπαλκόνι του
από το κρύο αλουμινένιο παραθύρι του
αγουροξυπνημένο ένα πρωινό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου