Ταξιδιάρικα Πουλιά ~ Wandering Birds

Ταξιδιάρικα πουλιά...   Ιούλιος 2006

Ξανακάθομαι να γράψω,

κάτι τ’ αγαπημένο από παλιά,

τετράδια και σκέψεις στοιβαγμένα

στου μυαλού το λαβύρινθο τα σκαλιά...

Θύμησες παλιές,

άλλες τόσο ζωντανές,

θύμησες παλιές,

κι άλλες τόσο ξένες...

Μέσα στου μυαλού μου τον μίτο

κουβάρι ένα ένα ξετυλίγω τα αισθήματα,

και βλέπω πως πλούσια παραμένουν ακόμα

παρά της καρδιάς μου τα σκιρτήματα...

Θέλω αυτά τα χείλη να φιλήσω

να σφίξω δυνατά το εύθραυστο κορμί,

να πιάσω απαλά και να χαϊδέψω

τα χέρια που γλυκά θα μου ζεστάνουν τη ψυχή...

Ατέλειωτες οι φωνές και οι σειρήνες

μα εγώ πιστά ακολουθώ το δρόμο της καρδιάς,

εκείνον που μου ζητάει το κορμί μου

αυτόν, τον δρόμο της φωτιάς...

Εκείνος που με κάνει ευτυχισμένο

αφού μου είναι γνώριμος από παλιά,

έστω κι αν έπεσα σε αδιέξοδο στριμωγμένος,

έστριψα, και προχωρώ πάντα μπροστά...

Σ’ εκείνον το δρόμο που αναζητώ

καρτέρι έχω στήσει,

σε κυνήγι βρίσκομαι καιρό

απ’ την ανατολή μέχρι και τη δύση...

Με τίποτα δε συμβιβάζω τη καρδιά μου

δε μένω αιχμάλωτος εγώ,

σημείο πάντα των καιρών αυτό,

αλλά εξακολουθώ να ψάχνω, ν’ αναζητώ...

Και έτσι σε θέλω: καρδιά πλανεύτρα,

να έρθεις να μου κλέψεις και τη δικιά μου καρδιά,

να γίνουμε ένα στον αέρα

ψηλά να πετάμε σαν πουλιά...

Αγαπημένες καρδιές στον αέρα

με γνήσια Αρσενικά και Θηλυκά φτερά,

ζητούν μια απλή και ζεστή φωλίτσα

για να περνούν μαζί τα δειλινά...

Μαζί να φεύγουν, μαζί να έρχονται,

φαί να δίνουν στα μικρά πουλιά,

τους κυνηγούς να μάθουν ν’ αποφεύγουν

όπως και τα ξόβεργα κλαδιά...

Δε θα μπουν σε κλουβί, δε θα πεθάνουν,

μαζί θα πετούν στον καταγάλανο ουρανό,

συντροφιά μ’ άλλα πουλιά θα ταξιδεύουν

που έχουν τον ίδιο μ’ αυτά προορισμό...

Κι αυτό που θα τα ενώνει, θα είναι ένα,

όπως και για καθέναν που θέλει να κάνει απλή ζωή,

κι αυτό το ένα είναι η αγάπη

που τόσο λαχταρούσαν από παιδιά μαζί!

http://imagecache2.allposters.com/images/ROS/SPQ304.jpg

...στη Φύση να γυρνούν και να πετάνε

σαν ταξιδιάρικα πουλιά...