Εσένα;
(Χωρίς
τίτλο) 26-5-2007
Περιμένω μήνυμα σου
περιμένω μέσα στους τέσσερις τοίχους
να νιώσω το φιλί σου
Απλόχερα να μου δώσεις
Χωρίς γιατί και πρέπει
Φόβους να σου πάρω μακριά
Μόνο αυτό:
ένα φιλί
Χείλια ενωμένα
και οι γλώσσες να λένε πράγματα
άηχα
με γεύση από έρωτα
με χυμούς παραδείσου
σε μια γλώσσα διεθνή
και τόσο μα τόσο μοναδική
την γλώσσα του φιλιού…
Ένα πράγμα ζηλεύω
από τη θέα της μπαλκονόπορτας μου…
Βλέπω την ασχήμια των κτηρίων
βλέπω τον Αττικό ουρανό
τον ήλιο να έρχεται και να φεύγει
τα σύννεφα να ταξιδεύουν βιαστικά
ή άλλοτε νωχελικά σύμφωνα με τη
διάθεση τους
και που και που να ρίχνουν τα δάκρια
τους…
Αλλά, εγώ ένα πράγμα μόνο ζηλεύω…
Αυτό το πεύκο που είναι πάντα
πράσινο
πάντα τόσο ζωντανό
πάντα τόσο απλό, ταπεινό και κοινό
ένα αειθαλές στολίδι στη ζωή μας…
Κάτι μου θυμίζει αυτό για τη ζωή.
Εσένα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου