Βροχερός καιρός. 23-10-2006
Βρέχει μέσα μου·
σταματημό δεν έχει…
Νιώθω ότι συνεχώς ξεκινώ από την αρχή.
Βρέχει μέσα μου·
σταματημό δεν έχει…
Νιώθω να είμαι άδειος και μακριά από όλα.
Βρέχει μέσα μου·
σταματημό δεν έχει…
Νιώθω να μην πηγαίνει τίποτα καλά.
Βρέχει μέσα μου·
σταματημό δεν έχει…
Νιώθω να μη μπορώ να πάω παρακάτω.
Βρέχει μέσα μου·
σταματημό δεν έχει…
Νιώθω να έχω κολλήσει εδώ.
Βρέχει μέσα μου·
σταματημό δεν έχει…
Νιώθω να μη μπορώ να αναπνεύσω.
Βρέχει μέσα μου·
σταματημό δεν έχει...
Νιώθω να θέλω να φύγω.
Βρέχει μέσα μου·
σταματημό δεν έχει…
Νιώθω να μη με χωρά ο τόπος αυτός.
Βρέχει μέσα μου·
σταματημό δεν έχει…
Νιώθω να μη γουστάρω κανέναν και τίποτα.
Βρέχει μέσα μου·
σταματημό δεν έχει…
Νιώθω να θέλω να πάω ταξίδι,
χωρίς προορισμό και επιστροφή.
Βρέχει μέσα μου·
σταματημό δεν έχει…
Νιώθω να καταστρέφω
οτιδήποτε καλό μου συμβαίνει.
Βρέχει μέσα μου·
σταματημό δεν έχει…
Νιώθω να έχω μεγάλες απαιτήσεις από τους άλλους.
Βρέχει μέσα μου·
σταματημό δεν έχει…
Νιώθω να θέλω να πάω ταξίδι,
χωρίς προορισμό και επιστροφή.
Βρέχει μέσα μου·
σταματημό δεν έχει…
Νιώθω να…
… τελειωμό δεν έχουν τα «νιώθω».
Πολλές φορές δε νοιώθω τίποτα,
απλά ένα απέραντο κενό.
Όχι, ψέματα:
τα πάντα νιώθω,
όλα γύρω μου,
μου μιλούν,
μου δείχνουν την παρουσία τους.
Μια ατέλειωτη συζήτηση μαζί τους.
Ατελείωτα δάκρια,
να πέφτουν,
από το περισσό κομπόδεμα του ουρανού.
Βρέχει μέσα μου·
σταματημό δεν έχει…
Είναι τόσο δύσκολη η ζωή.
Τόσα όνειρα, τόσες ελπίδες,
όλα τόσο μάταια φαντάζουν τώρα.
Για τα πάντα, για ό-λ-α.
Νιώθω τόσο χάλια.
Με τι κουράγιο να ξεκινήσεις πάλι.
Τόσο δύσκολη η ζωή,
όταν ξέρεις τι θέλεις,
όταν ξέρεις τι αγαπάς.
Πόσο δύσκολο,
για την ανθρώπινη ψυχή,
που εμμένει σε ένα δρόμο με πάθος,
γιατί ξέρει.
Γιατί γνωρίζει.
Αυτή η γνώση,
πόσο με ταλαιπωρεί.
Αχ,
πόσο γεμάτος αγκάθια δρόμος είναι αυτός,
πόσες πληγές ανοίγουν στην πορεία του,
πόσο καιρό κάνουν για να κλείσουν.
Πόσο μοναχικός δρόμος.
Και όλα αυτά,
γιατί αυτή η ψυχή ξέρει,
η δικιά μου ψυχή,
τι την κάνει ευτυχισμένη,
για να μπορεί να κοιτά με ανοιχτά τα μάτια,
τον απέραντο δικό της ορίζοντα.
Αυτόν που κανένα σύννεφο,
δε στέκεται εμπόδιο στο φως του.
Αχ, τι δρόμος και αυτός.
Να παλεύεις με τον ίδιο σου τον εαυτό,
μπας και σε λυτρώσει η κακή σου πλευρά.
Αλλά δε το μπορείς.
Δεν το αντέχεις.
Εκεί, να επιμένεις,
στην προσωπική σου πορεία.
Με οποιοδήποτε κόστος.
Βρέχει μέσα μου.
Σταματημό δεν έχει.
Θα κάνω υπομονή,
δεν γίνεται αλλιώς.
Θα βρω το κουράγιο,
να ξαναρχίσω πάλι.
Πρέπει,
γιατί το χρωστώ στην ίδια τη Ζωή.
Στη μάνα Φύση,
στον μόνο Θεό που πραγματικά πιστεύω.
Βρέχει μέσα μου.
Σταματημό δεν έχει.
Γέρνω το κεφάλι απαλά
και κλαίω βουβά.
http://imagecache2.allposters.com/images/PF_NEW/09_08_2005/PF_1165881.jpg
«ακούστε
το» με τη συνοδεία τού
"Have You Ever Seen The Rain",
CREEDENCE
CLEARWATER REVIVAL
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου