…στην blogόσφαιρα.
Ήταν φθινόπωρο του 2002 όταν έκανα την πρώτη μου σύνδεση στο διαδίκτυο. Είμαι ενεργός σε αυτό από τις αρχές του 2005 με ένα “διάλλειμα” 3 χρόνων περίπου. Ήταν Νοέμβρης του 2007 όταν πρωτοξεκίνησα το ταξίδι μου στην blogόσφαιρα. Μέχρι σήμερα.
Πέρα από όλες αυτές τις ημερομηνίες αυτή που κρατώ είναι σίγουρα ο Νοέμβρης του 2007 επειδή τα έξι blogs που έχω σήμερα είναι γι’αυτά που μπορεί να είμαι “υπερήφανος” στο διαδίκτυο, αφού, αυτά είναι ένας απόλυτα προσωπικός χώρος όπου εκφράζομαι μέσα από τον γραπτό λόγο, τη φωτογραφία και τα βίντεο, κυρίως. Επίσης η λεγόμενη «δημοσιογραφία των πολιτών» μέσω κυρίως της πολιτικά φιλτραρισμένης και της “μη αντικειμενικής” αρθρογραφίας βεβαίως-βεβαίως είναι και αυτή για την οποία μπορώ να είμαι “υπερήφανος”, αφού, από την πλευρά των κινηματικά αγωνιζόμενων πολιτών βλέπω στα τελευταία εφτά χρόνια της κρίσης την πραγματικότητα με άλλη ματιά εφόσον διά μέσω αυτής χειραφετήθηκα -επιτέλους- πολιτικά.
Τα social media δεν τα αναφέρω καν διότι είναι επιεικώς… αχαρακτήριστα. Εξαιρείται σαφώς και μόνο η χρήση τους όταν χρησιμοποιούνται για κοινωνικό/πολιτική ενημέρωση από τα κάτω και από εννοείται μη συστημικά ΜΜΕ ή τα κομματικά/οργανωτικά/οικονομικά δογματικά φερέφωνα τους.
Κι έτσι φτάσαμε στο 2017, κοντεύοντας τα 47 και ξεκινώντας πάλι από την αρχή· σχεδόν σε όλα. Σκέφτομαι σε αυτή την κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα και συγκυρία που(πως/γιατί/τι) να επικεντρωθώ και να στοχεύσω.
Πάλι γκρίζος ο ουρανός με ομίχλη και συννεφιά. Πάλι οι σκέψεις, τα όνειρα, τα δάκρυα μεταναστεύουν και γίνονται πρόσφυγες για άλλη μια φορά σε μέρη αχαρτογράφητα. Ενώ τα παιδικά μας όνειρα είναι πραγματικά η μοναδική μας πατρίδα. Μας τα λιώνουν, μας τα ποδοπατούν, αλλά αυτά εκεί· έχουν την δύναμη να ξαναγεννιούνται μέσα από τις στάχτες τους. Αρκεί να τροφοδοτείς τη φλόγα της ψυχής σου με το απαραίτητο οξυγόνο· για να μην σβήσει.
Σημασία είναι η Δημιουργία να βρει έκφραση μέσα από τις πράξεις σου, γιατί μόνο αυτή είναι η ουσία, το απόσταγμα της ίδιας της Ζωής σου. Είτε ως blogger, είτα ως ποιητής, είτε ως ζωγράφος, είτε ως αρθρογράφος, είτε ως χειροτέχνης, είτε ως καλλιτέχνης, είτε ως χομπίστας, είτε ως ερασιτέχνης, είτε ως πατέρας ή μάνα, είτε ως πολιτικός ή οικολόγος ακτιβιστής σημασία έχει να Δημιουργείς. Αυτή είναι η πνοή που σου δίνει το απαραίτητο οξυγόνο να αντέξεις την σκληρή/αδυσώπητη καθημερινότητα και πραγματικότητα.
Και το να ερωτεύεσαι βέβαια.
seizeTHEsky το λοιπόν my friend. Αυτό είναι το background που περιβάλλει τα όνειρα μου. (Αυτή είναι και η ονομασία του πρώτου μου ιστολογίου (https://seizethesky.blogspot.gr/) ενώ τα πρώτα αρχικά χρόνια λεγόταν “seizeTHEday”, και όχι “seizeTHEfuckingday επιτέλους” όπως θα έπρεπε…)
Τα
ιστολόγια μου ανά ημερομηνία δημιουργίας τους:
seizeTHEsky
1/11/2007
217 δημοσιευμένες αναρτήσεις
ΑΣΠΡΟ~ΜΑΥΡΟ
25/11/2008 240 δημοσιευμένες αναρτήσεις
παν-ΤΕΧΝΙΚΟΙ_συνεργάτες
14/10/2011 11 δημοσιευμένες αναρτήσεις
myCOPPERcreations 7/6/2014
28 δημοσιευμένες αναρτήσεις
thoughtsONpaper 17/11/2015
408 δημοσιευμένες αναρτήσεις
ΑΝεργοιΑΝΑκυκΛΩΣΙΜΟΙ
16/1/2016 24 δημοσιευμένες αναρτήσεις
o https://seizethesky.blogspot.com/2007/11/blog-post.html
o https://seizethesky-whiteblack.blogspot.com/2008/11/blog-under-constraction.html
o https://pan-texnikoi-synergates.blogspot.com/2011/10/zitounte-synergates.html
o https://mycoppercreations.blogspot.com/2014/06/mycoppercreations.html
o https://seizethesky-thoughtsonpaper.blogspot.com/2015/11/about-texts-thoughtsonpaper.html
o https://seaeede.blogspot.com/2016/01/about-blog.html
Εγώ γράφω για μένα και αναδημοσιεύω ότι θεωρώ σημαντικό να υπάρχει στα ιστολόγια μου ως αρχείο πλέον περισσότερο. Η αρχική φάση των bloggers όπου ο ένας έμπαινε στον άλλον και σχολίαζε κτλ, έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί, αφού κυριάρχησαν κατά κράτος τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα γνωστά σε όλους μας social media, δηλαδή κατά κύριο λόγο το facebook και λιγότερο το twitter.
Βλέπω καθαρά πλέον τη φάση των ιστολογίων ως μία απόλυτα προσωπική (διαδικτυακή) δημιουργία. Έχω κάτι να πω και το λέω μέσω των ιστολογίων μου. Καλοδεχούμενος ο αναγνώστης και βέβαια ο σπανιότατος σχολιαστής. Βλέπετε όλα είναι ανταποδοτικά: κάνεις σχόλια σου κάνουν σχόλια, δεν κάνεις σχόλια δεν σου κάνουν σχόλια. Το μεγαλύτερο σχολείο βέβαια ήταν και είναι τα ΜΚΔ, όπου εκεί καταλαβαίνεις που πάει το πράγμα, λόγω της αμεσότητας που εμπεριέχουν.
Λίγα λόγια για κάθε
ιστολόγιο ξεχωριστά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου