«Λάθος
Συναγερμός» 17-6-2005
Αδιόρθωτοι ρομαντικοί
υπάρχουν
και συνεχίζουν να ονειρεύονται...
Τα λόγια σου μέσα στο χρόνο
βρήκαν την κατάλληλη στιγμή
να ευδοκιμήσουν, ν’ ανθίσουν...
Οι λέξεις σου, "τριαντάφυλλο
στο στόμα..."
Οι φράσεις σου, "ευτυχία
που περιμένω να ‘ρθεί..."
Βλέπω τη σιγή
που έρχεται...
Είναι χρυσός!
Νιώθω το πουλί
πάνω στο δέντρο...
Τραγουδάει ακόμα!
Το φτερούγισμα του,
αργό αλλά δυνατό...
Πέταξε... Άρχισε να γελάει...
Παίρνει μακριά τους
φόβους...
Κουβαλάει κάτω απ’ τις
φτερούγες του,
προστατευμένη την Ελπίδα...
Το ταξίδι έχει ξεκινήσει...
Την βλέπεις τη χαραμάδα εκεί κάτω;
Είναι το Φως που περιμένει
να βγει η ψυχή σου απ’ το σκοτάδι...
Την βλέπεις;
Έχεις τη δύναμη να δεις;
Πέταξε!
Έχεις το κουράγιο ν’ αρχίσεις;
Ψάξε!
Την βλέπεις;
(Η έμπνευση της στιγμής είναι εδώ
και ο χρόνος για να την
προστατεύσει...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου