Ηχοχρώματα Φθινοπωρινά
15-11-2009
Αν με τις
αποχρώσεις του μπλε
βλέπεις την
άδολη ψυχή μου
μέσα από τα
μάτια σου
αν με την
αρμύρα του νερού
υγραίνεις τα
στεγνά χείλη μου
μέσα από τα
δικά σου
αν με την
άνωση του υγρού
νιώθεις το
κρύο σώμα μου
μέσα από την
αγκαλιά σου
αν με την
διαύγεια του βυθού
διακρίνεις
την άλικη καρδιά μου
μέσα από τα
μόρια σου
αν με τις
ακτίνες του ήλιου
αισθάνεσαι
την ύπαρξη μου
μέσα από το
είναι σου…
…τότε
μαβιά θάλασσα μου
μη
χαραμίσεις τη στιγμή
μην
απατηλά την αρνηθείς
που
σαν γυναίκας γαλάζιο φουστάνι
απλώνεις
το αόρατο δίχτυ σου
τραβώντας
με κοντά σου
με
των σειρήνων τις μελωδίες
και
τις μύριες υποσχέσεις
εισπνέοντας
την αύρα σου…
…όχι,
μην την αφήσεις να περάσει
προτού
καν το φιλί της να γευτείς
μη
χαραμίσεις τούτη τη στιγμή
άσε
να γεννηθεί τυφλή ελπίδα
από
έναν ρομαντικό αντικατοπτρισμό
μιας
μολυβένιας αντανάκλασης
και
από την διάθλαση του φωτός
στο
συμπαγές στοιχείο σου
να
ισιώσει το στραβό δοξάρι…
Και τότε, μουσική να γεννηθεί…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου