http://imagecache2.allposters.com/images/NGSPOD04/108788.jpg
Ένα λουλούδι φυτρώνει εκεί που
δε το σπέρνουν.
Διψά για νερό. Διψά για να βγει στο φως. Διψά να μεγαλώσει. Μεγάλο να
γίνει για να νιώθει τις ζεστές ηλιαχτίδες στο τρυφερό κορμάκι του καθώς θα το
λυγίζει το απαλό αέρινο βοριαδάκι και σε μας να χαρίζει απλόχερα οξυγόνο και
αγάπη…
http://imagecache2.allposters.com/images/ISI/FR2079.jpg
Κι αυτό το λουλουδάκι και τι δεν
έχει περάσει… Αέρηδες το μαστίγωναν, χέρια το ξερίζωναν, μηχανές το πάταγαν,
πλημμύρες το έπνιγαν, χιόνια το έκαιγαν… Αλλά αυτό εκεί! Πάντα ξαναφύτρωνε εκεί
που δε το έσπερναν. Αγύριστο κεφάλι! Είχε όμως και πολλούς συμμάχους, σε αυτή
τη σύντομη αλλά γεμάτη ζωή του…
http://imagecache2.allposters.com/images/CORPOD/ANI092.jpg
Σύμμαχους είχε τις μελισσούλες και τις πεταλουδίτσες που μετέφεραν τη
γύρη των γονιών του για να γονιμοποιήσει εκείνο κι άλλα αδελφάκια του. Σύμμαχο
είχε το ελαφρό αεράκι που γονιμοποιούσε κι αυτό, με άλλο δικό του ξεχωριστό
τρόπο, άλλα ξαδερφάκια του. Σύμμαχο την ευλογημένη γη που αγκάλιαζε και προστάτευε
τους σπόρους των καρπών της. Σύμμαχο είχε τον ουρανό, τα αστέρια, το φεγγάρι, που
με το φως τους, του έδιναν κουράγιο και το γέμιζαν με ατέλειωτα όνειρα κι ευχές
για το μέλλον.
http://imagecache2.allposters.com/images/TOP/TM4125.jpg
Σύμμαχο είχε κι αυτή την γλυκιά κοπέλα που ξάπλωσε δίπλα του και χωρίς
να το κόψει για να το κάνει κτήμα της, απλά το μύρισε. Και εκείνο για να την
ευχαριστήσει της σκόρπισε ολόφρεσκο άρωμα στο πρόσωπο της και τη γέμισε με ευεξία
και φως! Έλαμψε η νέα κοπέλα και του χάιδεψε απαλά τα τρυφερά του σέπαλα!
http://imagecache2.allposters.com/images/CORPOD/UL782518.jpg
Το ένιωσε βαθιά μες τη ψυχή του αυτό το άγγιγμα το λουλούδι, φωνάζοντας
το δυνατά σε όλα τα άλλα ένα γύρω! Και τότε μία μεγάλη και τεράστια λάμψη
πλημμύρισε τις καρδιές των λουλουδιών, και όλα μα όλα σε αυτή τη πανέμορφη
κοιλάδα, άρχισαν να τραγουδούν ευτυχισμένα στο μελένιο αυτό κορίτσι! Το
μεθούσαν με τις φωνές τους και με τους στίχους τους! Το ζάλισαν με τα αρώματα,
τις ευωδιές και τις μυρωδιές τους!
http://imagecache2.allposters.com/images/PANPOD/91516.jpg
Και εκείνο όπως ήταν μεθυσμένο από το κρασί της νιότης (νέα ένιωθε κι
αυτό έχει σημασία: το λουλούδι ποτέ δε μας αποκάλυψε την ημερολογιακή της
ηλικία – δεν το ένοιαζε κιόλας) έτρεχε - πέταγε ευτυχισμένη στο καταπράσινο
λιβάδι και δεν την ένοιαζε τίποτα πια…
http://imagecache2.allposters.com/images/TOP/RL_4698.jpg
Ένα στεφάνι ολάνθιστο με όλων των λογιών τα χρώματα να το γιομίζουν είχε
σαν σκιά φωτοστέφανου στο χαρμόσυνο προσωπάκι της. Ένα στεφάνι που αγκάλιαζε το
ανέμελα μαλλιά της και την έκανε να πετά με ορμή στο αύριο και να ζει το τώρα. Γυμνή
και διάφανη όπως ήταν από το φως του λουλουδιού ήταν ερωτευμένη κι αγαπούσε όλο
τον κόσμο!
Ναι, δεν την ένοιαζε τίποτα άλλο πια. Μόνο το δικό της λουλούδι!
http://imagecache2.allposters.com/images/ISI/KS2054.jpg
---
***Αφιερωμένο στην πανέμορφη παρέα που συνομίλησα τηλεφωνικώς, αλλά και
σε αυτούς από την παρέα που δε συνομίλησα, την Κυριακή στις 12/11/06 και ώρα
12:30 το μεσημέρι και που πραγματικά αισθάνθηκα την υπέροχη αύρα τους!
***Αφιερωμένο στη υπέροχη Σωτηρία Λεονάρδου, με τη φανταστική και
εξαίσια σκηνική παρουσία. Αλλά και στους μουσικούς και συνταξιδιώτες της, στην
υπέροχη live ζωντανή παρουσία τους στη
μουσική σκηνή «στον αέρα», Κάσου 11, στην Πετρούπολη, που απόλαυσα το Σάββατο
βράδυ.
***Αφιερωμένο και στη φίλη, που με δική της προτροπή πήγαμε σε αυτή τη
μουσική σκηνή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου