Άλλη
μια μέρα σήμερα που είμαι χάλια. Απελπισμένα σκέφτομαι λίγο καθαρό αέρα. Ο
χρόνος περνά ανιαρά και ανέλπιστα. Σκέψεις τρελές τον συνοδεύουν, καραδοκώντας.
Γυναικείες μορφές απλώνονται μπροστά μου. Παίζοντας άσχημο παιχνίδι με τη
καρδιά. Άδειες περιορισμένες κλεισμένοι σε βάσεις ξένων. Παγιδευμένοι,
παρελθόν, ανήμποροι, μέλλον. Ζητιανεύοντας λίγο καλό και ζεστό φαί. Ελπίζοντας
να βρούμε λίγη γαλήνη στο μυαλό. Σοφία, ελευθερία, έρωτας: βήμα-βήμα στο χάος.
Φυλακισμένοι σε κελιά, περιμένοντας τον εχθρό. Ποιον; Που ‘ναι; Μήπως τον είδε
κανένας; Α, είσαι κακός “σκοπός”! Τιμώρησε τον... Φύγε από μπροστά μου! Ψάξε
αλλού σου λέω... Θάνατος ψυχής, σώματος, αισθήσεων: Νεκρός! Αυτοκτονία: «το
καημένο το παιδί, τόσο νέος...» Θέλω να ζήσω, να φύγω: ένα αμάξι ΘΕΛΩ. Ψάξε στα
βάθη της καρδιάς – Πέταξε ψηλά – Μη φύγεις αν δε δεις – Το Τέλος είναι κοντά
Μίλησε με κόσμο, άφησε τις κακίες κατά μέρος. Μια γυναικεία ονειρική οπτασία θα
σε σφίξει. Ο δρόμος είναι επώδυνος, χώματα, σκόνες, στροφές... Πρέπει να
δουλέψεις για να τον στρώσεις. Άλλη μια μέρα σήμερα που είμαι χάλια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου