Ένα κρυμμένο αχ! 1990
αυτή την όμορφη στιγμή
της ψυχικής έξαρσης
θα ήθελα να νικήσω τις αποστάσεις
αχ! να μπορούσα να σ’ είχα
αυτό το τόσο ζωντανό πρόσωπο σου
να κοιτώ ατελείωτα
να φιλούσα με πάθος
τα τρυφερά σου χείλη
να κοίταζα ασταμάτητα
τις κόρες των ματιών σου
και να μπορούσα ν’ άγγιζα
όλες σου τις κινήσεις
σε θέλω γιατί είσαι
η μόνη έξοδος από το κλουβί μου
το μόνο καλό συναπάντημα
αρκετό καιρό τώρα
αχ! αυτό το έρμο το φεγγάρι
μια ζωή μαγεύει τις καρδιές
και τους υπενθυμίζει πως
είναι ακόμα ζωντανές
να ‘ξερα τις σκέψεις σου
και πως με θες πραγματικά
να τα παράταγα όλα
να ‘ρχόμουνα κοντά σου
χωρίς υποσχέσεις
και μακρόπνοα σχέδια
να δινόταν ο ένας στον άλλο
για μια στερνή φορά
που να μην υπήρχε χρόνος
με σκοπό την αιωνιότητα
να μην υπήρχε τίποτα
εκτός των χαμόγελων
το πάθος και την όρεξη
της ζωής
να κάναμε έρωτα
συνέχεια όταν το θέλαμε
και να κρατούσαμε χέρι χέρι
τα όνειρα μας
αχ! και να σ’ είχα.
για μια στερνή φορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου