Τόσες Καρδιές (Άτιτλο) Άνοιξη
1992
Τόσες
καρδιές αγάπησα
μα
καμιά δε κράτησα
όλες
φύγαν μακριά
χωρίς
τίποτα να δώσουν
Τώρα
είμαι μοναχός
κάνοντας
“τρελές” σκέψεις
ψάχνοντας
να βρω
το
«φάρμακο που θα ‘ναι μοναδικό»
Κοιτώ
εδώ κοιτώ εκεί
μα ποτέ
στα βάθη της ψυχής μου
που
πάντα μόνη θα ‘ναι
παρά
τους ανθρώπους της γύρω
Μόνος
στη σκοπιά
φυλάγοντας
τους μπάσταρδους
υπηρετώντας
«του παράλογου τη θητεία»
και
κάνοντας όνειρα παλαβά
Αποφεύγω
να κοιτώ το μέλλον
μα πιο
πολύ το παρελθόν
αν και
τα σκέφτομαι συχνά
δε τ’
αγγίζω πραγματικά
Βάζοντας
περιορισμούς και στερήσεις
δε ξέρω
τι θα βγει
περισσότερο
δοκιμασία του εαυτού μου είναι
παρά
οτιδήποτε άλλο
Είχα
καιρό να γράψω
τα είχα
παρατήσει
τώρα
που ξαναρχίζω
θα κάνω
τη τελευταία κλήση
Τσιγάρα
και καφές
είναι η
μόνη λύση
μα έλα
ντε
που θα
βγω απ’ αυτή τη κρίση
Το ‘πα
μια το ‘πα δυο
είναι η
τελευταία φορά
δοκιμασίας
και αντοχής
που θα
δούμε που θα βγει
Μια
γυναίκα ψάχνω
που να
αγαπώ
και να
μ’ αγαπά
κι αυτή
το ίδιο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου