Ένα γράμμα που δε στάλθηκε... 20-9-1999
«Αυτή...»
Έχω τόσα πράγματα να σου
πω
Ο έρωτας ανεξάντλητη πηγή
ζωής
Έχω τόσα πράγματα να σου
δώσω
Όταν γίνεσαι έρμαιο αυτής
της αδιάκοπης ροής...
Με το διάφανο κρυστάλλινο
χαμόγελο σου
Βάδιζες προσεχτικά αλλά
ταυτόχρονα τόσο τολμηρά
Με τα υπέροχα σαν μεθυστικό
γλυκό κρασί χείλη σου
Αγγίζεις την καρδιά μου
διαπεραστικά αλλά ταυτόχρονα τόσο επιφανειακά!
Επιφανειακά ναι, γιατί
έτσι νιώθω
Γιατί δεν είναι τίποτα
μπροστά σ’ αυτή
Επιφανειακά ναι, γιατί
έτσι θέλω
Γιατί το κέντρο της
καρδιάς είναι η ψυχή, που απλόχερα γέμισες αυτή!...
---
Ρουφ, μια συνοικία της
Αθήνας,
Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου
1999,
γύρω στο πρωί δουλεύοντας
αφηρημένα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου