Σε θέλω 15-4-1991
Σήμερα η μέρα ξεκίνησε χάλια.
Ίσως οι σκέψεις οι
χθεσινοβραδινές
έδωσαν το έναυσμα…
Πραγματικά ορισμένες φορές
χάνομαι.
Θέλω να ξεφύγω από όλα
και πιάνομαι από τα μικρότερα
και ασήμαντα ίσως σωσίβια!
Ερωτεύομαι αγνά και πονώ γι’
αυτό.
Μόλις διάβασα εκείνα τα βιβλία…
Θα τα έσκιζα αλλά δεν το έκανα,
κι εγώ δε ξέρω γιατί.
Άνθος, μπουμπούκι λουλούδι,
ΑΝΘΗ.
Μια όαση στη βρωμιά της
καθημερινότητας.
Μια ελπίδα.
Μια ανάσα.
Ένας κόμπος στο λαιμό.
Πολύς και αχαλίνωτος ρομαντισμός
- ένας βέβαιος θάνατος.
Μια ουτοπία.
Ένας αντικατοπτρισμός στην έρημο
του μυαλού μου.
Σήμερα η μέρα ξεκίνησε χάλια.
Καλυτέρευσε με το περίσσιο
«χαρτί».
Βγήκα έξω και χάλασα και άλλες
«εφημερίδες».
Σήμερα η μέρα τελειώνει χάλια.
Χωρίς «αυτήν».
Ήθελα να την πάρω τηλέφωνο…
Προήλθε η λογική:
«να μην ενοχλώ,
μπορεί να κοιμάται».
Κυλούν άδειες οι ώρες γεμάτες
υποκρισία.
Σε θέλω (γιατί να με επηρεάσουν
τόσο πολύ τα βιβλία;).
Παρέα με τραγούδια που
‘’νυχτώνουν, τη νύχτα’’.
Παρέα με τόσα άλλα
παραμένω αδρανής και μακριά
«σου».
Σε ΘΕΛΩ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου