"Σκέψεις για το σήμερα, την Κατοχή, την Αριστερά, την Πατρίδα…"
"Εκλογές, Δημοψήφισμα, Μέτωπο Δράσης, Σχολιασμοί"
Τι πρέπει να ψηφίσουμε στις
εκλογές; 1-11-2011, 20:00
Ας αρχίσω με
το τι δεν πρέπει να ψηφίσουμε στις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν γίνουν αυτές.
Τα κόμματα
ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ, ΔΗμοκρατική ΣΥμμαχία (Μπακογιάννη), ΔΗΜοκρατική ΑΡιστερά
(Κουβέλης), Άρμα Πολιτών (Δημαράς), Οικολόγοι Πράσινοι, Χρυσή Αυγή και όλοι οι
βουλευτές του δικομματισμού που έγιναν αντιμνημονιακοί ξαφνικά και έφυγαν από
το κόμμα τους (Σακοράφα, Δημαράς, Οικονόμου, κτλ, κτλ), αλλά το στήριξαν σε
όλες τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις των κυβερνήσεων Σημίτη ή
Καραμανλή, πρέπει να καταδικαστούν με «μαύρο» και μόνο με αυτό. Τέλος με αυτά
τα κόμματα και με όλους τους βουλευτές που έχουν κατά καιρούς ενισχύσει τις
τάξεις και τις θέσεις τους. Τελεία.
Τώρα το γιατί
πρέπει να καταδικαστούν στο ναδίρ της ιστορίας πραγματικά βαριέμαι να αναλύω το
αυτονόητο, ειδικά αυτή την εποχή την τόσο σκληρή που διανύουμε. Αν η ζωή, με
αυτό το κουπί που τραβάμε όλοι μας, δε μας δίδαξε από τα ίδια τα γεγονότα το
«γιατί», εγώ ότι κι αν κάνω για τον «ανυποψίαστο» αυτόν αναγνώστη που το
ρωτάει, δε θα καταφέρω να τον πείσω.
Εξάλλου η
πλούσια αρθογραφία ορισμένων αρθογράφων από διάφορες εφημερίδες και ιστοσελίδες
όπως του δημοσιογράφου Δελαστίκ Γιώργου (εφημερίδα “Πριν” και ιστοσελίδα
“Αριστερό Βήμα”), του οικονομολόγου Καζάκη Δημήτρη (εφημερίδα “Το Ποντίκι” και
ιστοσελίδα το ιστολόγιο του) και του πανεπιστημιακού Ρούσση Γιώργου (εφημερίδα
“Ελευθεροτυπία” και ιστοσελίδα “Αριστερό Βήμα”), θα πείσει και τον ποιο
κακοπροαίρετο και κάθε «κακόπιστο» αναγνώστη.
Τώρα
ερχόμαστε στα δύσκολα. Μας απομένει το κομμάτι που λέγεται Αριστερά.
Θα το πω
ευθαρσώς και μία κι έξω: κανένας Αριστερός και Έλληνας ψηφοφόρος να μη ψηφίσει
κάποιο κόμμα μεμονωμένα από όλα τα κόμματα της Αριστεράς. Μόνο και αν κάνουν έγκαιρα συνασπισμό κομμάτων (χωρίς τα κόμματα να
χάσουν την αυτοτέλεια τους και να δημιουργηθεί νέο κόμμα), με σκοπό να πάρουν
την εξουσία, και αφού συμφωνήσουν σε 10 σημεία -με απώτερο στόχο τον σοσιαλισμό
και την αντικαπιταλιστική προοπτική- και με απλό και κατανοητό τρόπο εξηγήσουν
και πουν την αλήθεια στο Λαό, για το πώς μπορούμε καλύτερα να προχωρήσουμε
μπροστά και πόσες και ποιες θυσίες πρέπει να γίνουν, μόνο και μόνο τότε, ο ελληνικός λαός να τους ψηφίσει.
Έχω κουραστεί
να ακούω για την ενότητα της Αριστεράς, έχω κουραστεί από τη στάση του ΚΚΕ (τον
σεχταρισμό του, την περιχαράκωση του, την «μοναδική» αλήθεια του, την αναίτια,
ανούσια και άκαιρη πολλές φορές επίθεση του στα υπόλοιπα αριστερά κόμματα, στην
τάση ηγεμονισμού του, στην τάση του «πάνω από όλους και όλα το κόμμα» και στην
αφάνεια των κομματικών του μελών (πχ Άρης Βελουχιώτης), κτλ, κτλ), έχω
κουραστεί από τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ (την πολυδιάσπαση του, τον «πλουραλισμό» του,
την «πολυφωνία» του, τον οπορτουνισμό του, το επικίνδυνο φλερτ με τους
πασοκογενείς αντιμνημονιακούς βουλευτές, με τη σύμπραξη -σε πολλές περιπτώσεις-
καθαρά με το ΠΑΣΟΚ στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, τον φιλοευρωπαϊσμό
του, κτλ, κτλ), έχω κουραστεί και από την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά για την
τόσο εύκολη και ανέξοδη κριτική στην κοινοβουλευτική Αριστερά και αλήθεια
αναρωτιέμαι… τι έχουν να χωρίσουν το Μ-Λ ΚΚΕ με το ΚΚΕ (μ-λ); Ότι το ένα έχει
στην αρχή το… μ-λ και το άλλο το έχει στο τέλος; Πως θα μπορέσουν να πείσουν
αυτά τα κόμματα για την ύπαρξη τους στους μη μυημένους; Γιατί η
εξωκοινοβουλευτική αριστερά δεν ενώνεται και δε μπορούν να τα βρουν μεταξύ
τους; Τι έχουν να χωρίσουν; Τελικά ισχύει το ανέκδοτο:
Ερώτηση: «Πως
πέθανε ο τελευταίος Έλληνας Αριστερός;»
Απάντηση:
«Διασπάστηκε!»
Κανένα
Αριστερό κόμμα από μόνο του δε μπορεί σύμφωνα με τις παρούσες συνθήκες να
σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Οι ηγεσίες της κοινοβουλευτικής Αριστεράς
είναι για κλάματα και εγώ παλεύω πραγματικά και νοιάζομαι για τον κόσμο της
Αριστεράς -και όχι μόνο βέβαια αλλά και για κάθε εργαζόμενο- που είναι άνθρωποι
στην πλειοψηφία τους βιοπαλαιστές και μάχονται με ότι μέσο μπορούν όλα αυτά τα
χρόνια να αλλάξει αυτός ο ρημαδότοπος. Αλλά σε ένα μεγάλο ποσοστό οι ηγεσίες
της Αριστεράς δεν τους αφήνουν. Γιατί άραγε;
Θέλουμε λύσεις και τις θέλουμε τώρα.
Βουλιάζουμε· θα μας ακούσει κανείς;
Βαρεθήκαμε τα κούφια λόγια και τον
ανέξοδο πολιτικό λόγο.
Γι’ αυτό
λοιπόν προτείνω αν δε γίνει έγκαιρα και πριν τις εκλογές κάποιος συνασπισμός
Αριστερών κομμάτων με σκοπό να πάρουν την εξουσία, και αφού συμφωνήσουν σε 10
σημεία -με απώτερο στόχο τον σοσιαλισμό και την αντικαπιταλιστική προοπτική-
και με απλό και κατανοητό τρόπο εξηγήσουν και πουν την αλήθεια στο Λαό, για το
πώς μπορούμε καλύτερα να προχωρήσουμε μπροστά και πόσες και ποιες θυσίες πρέπει
να γίνουν, μόνο και μόνο τότε, ο
ελληνικός λαός να τους ψηφίσει. Μόνο και
μόνο τότε.
Δε μπορούν
συνέχεια να μας κοροϊδεύουν! Δε μπορούμε εμείς να τους δώσουμε την ψήφο μας και
μετά -αφού είναι δεδομένο πως χωρίς κάποια συνεργασία κομμάτων ότι δε μπορεί να
υπάρξει Δημοκρατική πραγματικά Σοσιαλιστική κυβέρνηση- χωρίς να έχουμε
συναινέσει στο μετεκλογικό πρόγραμμα να υφαρπάξουν την εκλογική εντολή και να
κάνουν κάποιο είδος «κυβέρνησης εθνικής ενότητας» χωρίς εμείς να έχουμε κάποιον
λόγο γι’ αυτό το πρόγραμμα της.
Τέλος η “εν
λευκώ” ψήφος.
Όλα στο φως
και πριν τις εκλογές.
Θέλουμε κι
εμείς να συμμετέχουμε στον πολιτικό σχεδιασμό της πατρίδας μας. Με εφικτό
προγραμματισμό και όχι λόγια του αέρα. Με Λόγο που έχει πολιτικό και κοινωνικό
κόστος. Εξάλλου μη ξεχνάμε πως δεν περισσεύει κανείς. Όλοι χρειάζονται· ο κάθε ένας με τη δικιά του ξεχωριστή δυνατή
στεντόρεια φωνή.
Γι’ αυτό αν
δεν γίνουν έγκαιρα τα παραπάνω από τα κόμματα, τις κινήσεις και τα μέτωπα της
Αριστεράς (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΚΚΕ (μ-λ), Μ-Λ ΚΚΕ, ΕΕΚ, ΜΑΑ, ΕΠΑΜ) τότε βάλε
όλα τα Αριστερά ψηφοδέλτια στον ίδιο φάκελο και στο Λευκό γράψε: «ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ
ΒΑΡΚΙΖΕΣ, ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΝΩΜΕΝΗ ΠΟΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΗ, ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΕΑΜ» βάζοντας το
κι αυτό μέσα μπας και με αυτή την καθαρά πολιτική πράξη -που δεν έχει καμία
σχέση με το Άκυρο, το Λευκό ή την Αποχή- πάρουν χαμπάρι οι ηγεσίες της
Αριστεράς το τι γίνεται στην Ελλάδα.
Κανένα Αριστερό κόμμα μέσα σε αυτό το
κατοχικό κοινοβούλιο.
Να παραιτηθούν άμεσα οι βουλευτές της
Αριστεράς από την κατεχόμενη Βουλή.
Ο κόσμος της Αριστεράς να επιβληθεί
στον αυτισμό των ηγεσιών του.
Εξάλλου
υπάρχει και αυτό το σύνθημα του Αντιεξουσιαστικού, Αναρχικού, Αυτόνομου και
Ανεξάρτητου χώρου που λέει: «Αν οι
εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν κάτι, θα ήταν παράνομες». Στο χέρι μας είναι
να αποδείξουμε το αντίθετο, αλλιώς απλά το σύνθημα θα επαληθευτεί και γι’ αυτές
τις εκλογές.
Και οι
ηγεσίες της κοινοβουλευτικής Αριστεράς πρέπει να μας αποδείξουν πλέον στην
πράξη πως δεν είναι συστημικές, καθεστωτικές και μέρος του όλου προβλήματος,
αλλά μπορούν να δώσουν λύσεις με μια κοινή πορεία πλεύσης.
Τι πρέπει να ψηφίσουμε στο δημοψήφισμα; 2-11-2011, 08:00
Αν γίνει δημοψήφισμα ψηφίζουμε οτιδήποτε αντιτίθεται ενάντια στις εγχώριες και εισαγόμενες οικονομικές ελίτ και είναι προς όφελος του Ελληνικού Λαού. Αν δεν είναι τόσο ξεκάθαρο αυτό υπάρχει και η μούντζα στο Λευκό χαρτάκι.
Προς τις ηγεσίες της Αριστεράς (σχόλιο)
2-11-2011, 19:00
Αν δεν
ενωθείτε άμεσα πριν τις εκλογές
με σαφές
πρόγραμμα και στόχους
για την
διεκδίκηση της εξουσίας
με πραγματική
σοσιαλιστική προοπτική…
… τότε να μην
μπείτε και εσείς στη Βουλή
και να μην
παίρνετε λεφτά από το καπιταλιστικό σύστημα
που τόσο, μα
τόσο πολύ, «αντιπαλεύεται»·
και θα πάρετε
αυτό που σας αξίζει τελικά…
Ένας ανένταχτος (πλέον) και άθρησκος Πολίτης της Ελλάδας.
Οργισμένος, θυμωμένος, αγανακτισμένος, αποφασισμένος.
Και άνεργος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου