Κ Π 1992
Σηκώθηκα
νωρίς
σήμερα
το πρωί,
ίσως
από τα πρώτα ρεύματα
δυνατού
και παγωμένου αέρα,
αυτά
που δίνουν να καταλάβεις
πως
είναι ώρα να κλείσεις το παράθυρο.
Ο
μελαγχολικός χειμώνας έφτασε
και
πήρε μαζί του
το
εκνευριστικό και μονότονο τραγούδι των τζιτζικιών
αλλά
και τον ολόλαμπρο ήλιο.
Τώρα
αυτός άρχισε
το
παιχνίδι με τα σύννεφα
που
αυτά με τη σειρά τους
το
κυνηγητό μεταξύ τους
και τον
αγώνα τρεξίματος
με τον
τόσο γρήγορο αέρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου