Αισθηματική Περιπέτεια No5 Romance Adventure

Βρε μπας και είμαι gay?   23-1-2008

Τελικά είμαι πολύ αντιδραστικός. Καμιά συμβιβαστική και συμβατική νοοτροπία δεν μου αρέσει και σιχαίνομαι τον εαυτό μου όταν παρασύρεται από το ρεύμα των καιρών. Καμιά απολύτως δεν μου αρέσει. Ίσως γιατί τα ισοπεδώνουμε όλα σαν οδοστρωτήρες, στις κουβέντες μας και στις πράξεις μας, βγάζουμε την έννοια του Εγώ και έχουμε πάντα την έννοια του Εμείς ή καλύτερα του Εσείς. Εμ δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι! Ευτυχώς δηλαδή.

Τελικά ορισμένες φορές σαν να μην είμαι εδώ, σαν να θέλω να ζω συνεχώς κάπου αλλού. Διαφωνώ και πράττω τα αντίθετα σε όποια λογική πάει με το κοινό αίσθημα και την λογική των πολλών. Την σιχαίνομαι αυτή τη λογική γιατί πάρα πολλές φορές είναι λάθος, βγαίνει και έχει βγει λάθος. Πχ, ένα παράδειγμα που όλοι λίγο πολύ έχουμε συζητήσει: Αρσενικό ίσον κυνηγός, (άρα και) Θηλυκό ίσον θήραμα.

Ποιος άνθρωπος και ποιο μυαλό έχει βγάλει, έχει θεσπίσει, αυτά τα ανόητα στερεότυπα που μας αντιπροσωπεύουν ντε και καλά όλους; Γιατί όλοι αναμασάνε τα ίδια και τα ίδια; Γιατί τους αρέσει να παπαγαλίζουν; Όλοι λένε πως συμβαίνει αυτό: πως το Αρσενικό το έχει μέσα στα γονίδια του. Βρε μπας και είμαι gay? Και δεν το ξέρω ακόμα; Ή απλά δεν το έχω ανακαλύψει; Βρε μπας και είναι όλα μπερδεμένα στο μυαλό μου; Γιατί ακόμα και γι’ αυτό κατηγορούνται σήμερα τα Αρσενικά: πως έχουν πάψει να είναι Αρσενικά και οι περισσότεροι έγιναν αδερφές! Τι άλλο θα ακούσουμε!

Επίσης διαφωνώ με την λογική πως τα Θηλυκά έγιναν κυνηγοί (με ή χωρίς εισαγωγικά). Εμένα απλά μου αρέσει να ξέρει, και, να διεκδικεί το Θηλυκό αυτό που θέλει και να μην περιμένει τον πρίγκιπα εξ ουρανού. Επίσης δεν με ενδιαφέρει τι γινόταν παλιά, αλλά το τι γίνεται από εδώ και πέρα, σήμερα. Εγώ απλά παλιότερα, μέσα σε αυτά τα τριάντα εφτά χρόνια θητείας, έχω βιώσει στο παρελθόν μια μικρότερη σε έκταση ελευθερία από την σημερινή. Και τίποτα άλλο.

Το AIDS, οι ομοφυλοφιλικές και από τα δύο φύλα αυξανόμενες τάσεις της κοινωνίας -ή απλά η φανέρωση τους(;!), η έξαρση των ναρκωτικών, και άλλα, είναι μερικές από τις νέες και πολλές συνιστώσες της σύγχρονης κοινωνίας μας και όλα αυτά βέβαια σε βάρος του σεξ, του έρωτα και της αγάπης. Ή και πιο ειδικά, ο κατακερματισμός της ανθρώπινης ατομικής ιδιαιτερότητας και ο «εξαναγκασμένος» σταβλισμός του κοπαδιού, ώστε όλα τα ζώα να είναι ίδια και απαράλλαχτα. Μη ξεφύγει και κανένα. Να ένα ακόμα παράδειγμα από τα πολλά και νέα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει ένας ή μία που ψάχνει τον πραγματικό έρωτα και την αγάπη σήμερα. Γιατί το μάντρωμα σε τέσσερις τοίχους (είτε του σώματος, είτε του πνεύματος) και ο έλεγχος του κοπαδιού καλά κρατεί.

Γράφω τις σκέψεις μου γιατί σε μια δεδομένη κουβέντα δεν μπορώ να τις αναπτύξω σωστά, αφού, οι περισσότεροι καπελώνουν τη συζήτηση και δεν μπορείς να τους εξηγήσεις τι και πως ακριβώς σκέφτεσαι. Άλλο ένα πρόβλημα των σημερινών (;) καιρών: να μη μπορείς να συζητήσεις ουσιαστικά! Αντιτίθεμαι σε αυτή τη λογική, έστω και αν είναι μοναχική και απαξιωμένη και από τα δύο φύλα. Όποιος σκέφτεται με τέτοιες λογικές «κυνηγού» και «θηράματος» εμένα θα με βρίσκει αντίθετο. Και πραγματικά εάν ήμουν γυναίκα τέτοιες λογικές θα με πρόσβαλαν.

Κυνηγός χωρίς εισαγωγικά ο άντρας ήταν παλιά, πολύ παλιά, από τα αρχαία χρόνια έως και τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια στην Ελλάδα που άρχισε σιγά σιγά η γυναίκα τα πρώτα της δειλά βήματα στην εξωτερική εργασία, σ’ αυτήν την όλο και μεγαλύτερη αστυφιλίζουσα κοινωνία. Πριν δηλαδή η γυναίκα βγει έξω στην κοινωνία και δουλέψει -για χίλιους δύο λόγους που στην μεγάλη πλειοψηφία τους συμφωνώ, και βγάλει τα δικά της λεφτά έξω από την συζυγική, οικογενειακή ή συγγενική σχέση εργασίας, που έτσι κι αλλιώς ήταν πάντα πρωτοπόρα, ισότιμη και πολλές φορές υπερτερούσε με την εργατικότητα της, σε σχέση με τους άντρες και την ανδροκρατούμενη κοινωνία στην οποία ζούσε.

Κυνηγός ο άντρας ήταν παλιά, πολύ παλιά, και βέβαια το κυνήγι του καμιά σχέση δεν είχε με την αγάπη και τον έρωτα. «Κυνηγός» ο άντρας ήταν από παλιά, από πολύ παλιά, και βέβαια το «κυνήγι» του μόνο σχέση με το σεξ είχε και έχει. Σαφώς και «θήραμα» ήταν η γυναίκα από παλιά έως τα τώρα όταν ψάχνει μόνο το σεξ. Τώρα τι σχέση έχει η έννοια του κυνηγού (χωρίς εισαγωγικά) με την αναζήτηση συντρόφου, για το άλλο μας μισό -όσοι πιστεύουν ακόμα!, στην σημερινή μας κοινωνία, δεν το έχω καταλάβει ακόμα.

«Κυνηγό» από ότι έχω καταλάβει τελικά και τα δύο φύλα εννοούν το Αρσενικό το οποίο θα πλησιάσει πρώτος μια γυναίκα -εδώ συμφωνώ!, θα την φλερτάρει, θα της μιλήσει, θα την καμακώσει και τέλος πάντων θα την πλησιάσει σύμφωνα με τον δικό του χαρακτήρα, λογική, σκέψη και (συν)αίσθημα. Όλα καλά μέχρι εδώ και συμφωνώ απόλυτα. Όμως στο πως, στο γιατί και στο που, να την πλησιάσει διαφωνώ. Βέβαια οι περισσότεροι δεν παραδέχονται πως δεν πιστεύουν στον έρωτα και στην αγάπη, αλλά πιστεύουν μόνο στο σεξ, γι’ αυτό ίσως τα λένε συνεχώς μπερδεμένα. Ή έτσι νομίζουν πως θέλουν γιατί πολύ απλά είτε φοβούνται ή δεν έχουν να δώσουν τίποτα.

Κατά αρχή πιστεύω πως το Θηλυκό δεν χρειάζεται, αν το θέλει, να κάνει πολλά για να κάνει πιο εύκολο το δρόμο -να ανοίξει το δρόμο δηλαδή, σε ένα Αρσενικό να την πλησιάσει. Πχ ένα κοίταγμα, ίσως κάπως ιδιαίτερο και λίγο επίμονο, αρκεί. Γι’ αυτό πιστεύω πως το Θηλυκό κάνει την αρχή πάντα και σου δίνει το τελικό ok, με την έννοια πως αν πχ σου έχει γυρισμένη την πλάτη (για οποιοδήποτε λόγο) και πας εσύ εξ απροόπτου να την πλησιάσεις πολύ πιθανότερο να μη γίνει τίποτα. Θα φας πόρτα κατά γενικό κανόνα. Από εκεί και πέρα το πράγμα έγκειται στην όρεξη του «κυνηγού» (με ή χωρίς εισαγωγικά).

Σε αυτό που επίσης αντιτίθεμαι είναι ποιος θα είναι ο ρόλος του Θηλυκού σ’ αυτή την ιστορία. Μου την σπάει αφάνταστα αυτό το παιχνίδι και ειδικά όταν αρχίζει να γίνεται προβλέψιμο (πάλι μια από τα ίδια) και επαναλαμβανόμενο: πχ, να γουστάρει και να θέλει, αλλά να μη το δείχνει· ή άλλα να λέει, άλλα να κάνει και άλλα να εννοεί. Για το Θηλυκό μιλάω. Καλά το ξέρω πως είναι πάρα πολύ δύσκολο να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον, το Αρσενικό να καταλάβει το Θηλυκό δηλαδή ή το αντίθετο. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα: το θέμα είναι να κοιτάμε τον άλλον σαν να κοιτάμε στον καθρέφτη και να μη λέμε ψέματα, όσο είναι δυνατόν αυτό τουλάχιστο.

Αν δεν κάνει κάτι δηλαδή το Αρσενικό και το Θηλυκό γουστάρει, το τελευταίο δεν πρέπει να κάνει τίποτα και απλά θα φύγει η «ευκαιρία» και θα πετάξει το πουλί; Πως αρέσει σε πολλά Θηλυκά να τις διαλέγουν και να μην κάνουν κάτι εκείνες για αυτό που πραγματικά θέλουν και ποθούν, αυτό δεν μπορώ να το καταλάβω. Μπορώ, αλλά δεν μπορώ να το χωνέψω: ξέρω πως το κυριότερο είναι το θέμα της απόρριψης που δεν θέλουν να υποστούν. Θέλουν να τα κάνουν όλα εκ του ασφαλούς και όσο γίνεται με τις μικρότερες απώλειες, εγωισμού ας πούμε.

Για να μη παρεξηγηθώ να τονίσω πως πάντα μιλώ για την πλειοψηφία των ανθρώπων, Αντρών και Γυναικών, Γυναικών και Αντρών. Κι αυτό πάντα μέσα από την δική μου οπτική γωνία, που σίγουρα δεν υποστηρίζει το αλάθητο, αλλά, σίγουρα κι απλά υποστηρίζει την αλήθεια της γυμνή και χωρίς φτιασίδια.

Μετά βέβαια δεν μπορώ να καταλάβω τα παράπονα του στιλ: μόνο για να με γαμήσει με ήθελε, μόνο το σεξ κοιτούσε, κτλ! Όταν θέλεις να σε πλησιάσει ένας άντρας κυρία μου, πχ σε ένα bar, και το μόνο που του δίνεις είναι την εξωτερική σου εμφάνιση και το καυτό σου μίνι πάνω στην μπάρα, ε τότε συγνώμη δηλαδή αλλά είναι κατά ένα τρόπο δικαιολογημένος. Ή εσύ κύριε μου που μοστράρεις το χρήμα, το cabriole και το πρώτο τραπέζι πίστα, πως θέλεις να μην έρθει δίπλα σου η άλλη γι’ αυτό που μοστράρεις δηλαδή, εε πως;; Ότι πλασάρουμε αυτό παίρνουμε κιόλας. Να ένας κανόνας που ξεχνάμε ή αγνοούμε την ύπαρξη του πολλές φορές.

Και γενικεύοντας το λέω πως, όταν οι περισσότεροι άνθρωποι και από τα δύο φύλα το μόνο που προβάλουν είναι την εξωτερική τους εμφάνιση, είτε γιατί είναι κενοί από μέσα, είτε γιατί είναι κουμπωμένοι, φοβισμένοι, κερατωμένοι, καυλωμένοι, κτλ, τότε πάντα οι σχέσεις των δύο φύλων θα πηγαίνουν κατά διαόλου. Γιατί άνθρωπε μου δεν είναι μόνο η εξωτερική εμφάνιση το ζητούμενο, ούτε μόνο η εσωτερική. Ούτε τα λεφτά, ούτε κάποια άλλη «ανάγκη». Το ζητούμενο, θα έπρεπε τουλάχιστον να είναι η «χημεία», όλο το πακέτο, η οποία και το οποίο βέβαια καμιά σχέση με ανάγκες δεν έχει: κοινωνικού status, χρημάτων, βολέματος, οικογένειας, παιδιών, κτλ, κτλ…

Όταν θέλεις να πάρεις πρέπει πρώτα να μάθεις να δίνεις. Όταν ζητάς την αλήθεια του άλλου εσύ πρώτα θα πρέπει να μη του λες ψέματα. Πάντα πρέπει να πλησιάζουμε τον άλλον καλοπροαίρετα παρά του ότι μας έχει συμβεί. Καλοπροαίρετοι αλλά υποψιασμένοι από την ως τώρα εμπειρία μας. Καλοπροαίρετοι: ούτε χαζοί, ούτε ανόητοι, ούτε αγαθοί, ούτε βλάκες. Πρέπει να είμαστε απλοί σε ότι κάνουμε και όχι απλοϊκοί. Πάντα πρέπει να έχουμε στα υπόψη μας πως κάθε άνθρωπος που γνωρίζουμε είναι κάτι το καινούργιο, το νέο στη ζωή μας και δεν πρέπει να είμαστε προκατειλημμένοι βγάζοντας τους δικούς μας φόβους και ανασφάλειες. Αν θέλουμε να κάνουμε πραγματικά μια νέα αρχή.

Πως και γιατί αναζητά μια γυναίκα να την πλησιάσω από την εξωτερική εμφάνιση και μόνο; Ωραία και την πλησιάζω, αν δε μου κάνει εσωτερικά (γιατί εγώ δυστυχώς θέλω όλο το πακέτο, δεν μου φτάνει μόνο το περιτύλιγμα!) όση προσπάθεια έχω κάνει μέχρι εκείνη τη στιγμή να πάει στράφι; Όχι βέβαια! Γιατί να μη την ρίξω στο κρεβάτι και μετά να δω τι θα κάνω;! Κάπως έτσι θα έπρεπε να πλησιάζω μια γυναίκα δηλαδή, σύμφωνα με τις δικές μου μόνο ανάγκες (με ή χωρίς εισαγωγικά); Να την χρησιμοποιήσω και αν δεν μου κάνει να την πετάξω; Αν αποκτήσω αύριο ένα γιο και μια κόρη τι παράδειγμα και τι συμβουλές θα τους έδινα; Εγώ ένα ξέρω και είμαι απόλυτος σε αυτό: ότι δεν θέλεις να σου κάνουν μην το κάνεις και εσύ στους άλλους. Αν είχαμε αυτό σαν μπούσουλα θα ήμασταν μια ανεκτή κοινωνία για να επιβιώσει κανείς. Αλλά δυστυχώς τώρα ισχύει το αντίθετο.

Αλλάζει το πράγμα εάν εγώ θέλω κάτι τέτοιο και διαπιστώσω πως και η άλλη πλευρά σίγουρα το ίδιο αναζητά. Για μόνο το σεξ εννοώ. Βέβαια σε αυτή την περίπτωση συνήθως ένας από τους δύο θα πληγωθεί. Και ας το παίζουν πολλοί, να μην πω οι περισσότεροι, υπεράνω. Και ας λένε πως απλά ήθελαν να περάσουν καλά εκείνη τη στιγμή και μόνο, και δεν τους νοιάζει το αύριο, η επόμενη μέρα. Από εγωισμό, από ευθυνοφοβία και από μη παραδοχή, οι άνθρωποι καλά τα πάνε. Τους έχουμε φάει στη μάπα πια.

Δεν ξέρω αν τα λέω κατανοητά, δεν ξέρω αν γίνομαι σαφής, αλλά τα γράφω όσο πιο απλά μπορώ. Πιστεύω πως αν κάποιος έχει (και θέλει να) μπει στην σκέψη και στην λογική των πραγμάτων και των καταστάσεων που αναφέρω πιο πάνω θα καταλάβει τι εννοώ.

Εγώ άλλα έχω δει, άλλα έχω νιώσει, άλλα έχω ζήσει, αλλά έχω βιώσει με τις αισθήσεις μου, αλλά μου έχουν μείνει σαν προίκα συναισθημάτων. Όταν το Αρσενικό είναι έτοιμο και ξέρει τι θέλει εκείνη την δεδομένη χρονική στιγμή, όταν το Θηλυκό είναι έτοιμο και ξέρει τι θέλει εκείνη την δεδομένη χρονική στιγμή, όταν Είναι η κατάλληλη χρονική στιγμή, όταν υπάρχει η κατάλληλη Χημεία… τότε δεν υπάρχει «κυνηγός», δεν υπάρχει «θήραμα». Τότε μια σπίθα φέρνει την «καταστροφή»! Όλα έρχονται τόσο όμορφα και φυσιολογικά, που δεν ξέρεις πότε πιάστηκες στα δίχτυα του έρωτα και της αγάπης! Ούτε εσύ που με διαβάζεις τώρα, ούτε η άλλη πλευρά. Κι αυτό για όσο κρατήσει βρε αδερφέ, δεν έκανες και συμβόλαιο! Γιατί όποιος δεν έχει νιώσει τον έρωτα και την αγάπη δεν νομίζω πως έχει Ζήσει αληθινά. Έστω και για μια στιγμή στην ταπεινή ζωή του.

Απλά είναι τα πράγματα: έχεις κουράγιο και υπομονή να μην κάνεις εκπτώσεις στα πιστεύω σου και να μην ακολουθήσεις την πεπατημένη και τα εύκολα; Αν ναι είναι δύσκολος ο δρόμος και μοναχικός. Αυτό το βιώνω και το γνωρίζω από πρώτο χέρι. Και βέβαια δεν μου φταίει κανείς για τις επιλογές που κάνω στη ζωή μου. Γιατί η Ζωή αυτό είναι: οι στιγμές των αποφάσεων από τις επιλογές μας.

Έχω ζήσει και από τα άλλα. Τα προκάτ. Το καμάκι και όλα τα παρελκόμενα. Γι’ αυτό και όλα ήταν σκέτες αποτυχίες -ή τουλάχιστον εμένα δεν μου βγήκαν, χωρίς διάρκεια και συνεπώς χωρίς ουσία. Και ένας από τους λόγους είναι πως δεν μπορώ να πω ψέματα. Και δεν μιλώ βέβαια για το φλερτ που είναι κάτι αναγκαίο και δίνει γεύση σε όλη τη ζωή και τη διάρκεια του ανθρώπου, κατά την ταπεινή μου γνώμη.

Αν βέβαια κάποιος αναζητά μόνο το πήδημα και το σεξ, τότε τα πράγματα αλλάζουν. Δεν ισχύουν τα παραπάνω: ισχύουν άλλοι νόμοι, κάτι δηλαδή, που εμένα προσωπικά καθόλου δεν με αφορά. Κι αν τύχει κάτι τέτοιο, γιατί ποτέ δεν «κυνηγώ» τέτοια πράγματα και κυρίως δεν μου αρέσει να λέω μεγάλα λόγια, θα γίνει με πολύ προσοχή για να μη πληγωθεί καμιά πλευρά.

Γι’ αυτό και οι όμορφες, μαγικές πραγματικά στιγμές είναι λίγες, μοναδικές, σπάνιες και πολύτιμες. Διότι η συχνότητα της επανάληψης τους δεν έγκειται μόνο σε εσένα ή την άλλη πλευρά, αλλά πρέπει να συμβάλλουν λιγάκι και η Τύχη, η Μοίρα, το Πεπρωμένο, το Ριζικό, το Γραμμένο. Τρεις οι παράγοντες δηλαδή που πρέπει να έρθουν σε μια αρμονική συμμετρία και συμφωνία. Τρεις οι μεταβλητές.

Γι’ αυτό άνθρωπε, Άντρα ή Γυναίκα, Αρσενικό ή Θηλυκό, ασχολήσου με αυτά που μπορείς πρώτα από όλα να αλλάξεις, να διαμορφώσεις, να προετοιμάσεις, δηλαδή τον Εαυτό σου, και άσε τα άλλα… για τους άλλους. Καλή αρχή.