ωχ αδερφέ! 14-1-2014
όλα γύρω μια
δύσοσμη γνωστή θολούρα
και εσύ το
όπλο παρά πόδα να κρατάς
στο σκότος να
δείχνεις μια σκληρή πρεμούρα
και πάλι σα
χθες τις τσίλιες να φυλάς
κοιτώντας απ'
τις γρίλιες κλειστού παραθύρου
στης ζωής το
πήγαιν' έλα να γελάς
κι ο ερχομός
ενός γλυκόπικρου ονείρου
να σε κάνει
με πόνο μόνο να ρωτάς
"να ζει
κανείς ή να μη ζει;" αναρωτιέσαι
και το εκκρεμές
του τοίχου να κοιτάς
ενώ εκείνο να
σε κάνει να χτυπιέσαι
(στον καναπέ
του σαλονιού στριφογυρνάς)
στον καναπέ
σου σα σβούρα να γυρνάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου