[...ένα συλλογικό με τον kin πίνοντας μπύρες στο Μοναστηράκι.]
Οι kin και seizeTHEday αφιερώνουν εξαιρετικά στην ΣτέλλαTheWoman!!!! (Κουμπαρούλα μου καλημέρα!!!)
Δυο σελίδες κίτρινο χαρτί,
οι λέξεις φτιάχνουν στίχους,
και οι στίχοι φτιάχνουν την στροφή...
Ki άιντε εγώ να βγάλω άκρη,
που'θε πάει το κάθε τι...
αφτερ δε φερστ εντ χαλφ
μπιρ....
Σουρωμένοι τα πίνουν πάλι,
στα λημέρια τα παλιά,
αχ με τις μπύρες φτιάχνουν κεφάλι,
παίρνουν τα όνειρα τους αγκαλιά....
μπλιαααχχχχ....εμ, με
μιάμιση μπύρα μόνο τι περιμένεις....
Μετά από την τρίτη....
Φεύγω και σαλπάρω για Τζαμάικα,
μ'ένα ρούμι κι ένα κύμα αγκαλιά,
στα όνειρα έβαλα φωτιά και κάηκα,
για δυο ανάσες αγοράζω τα φιλιά....
Στην τέταρτη....
Ρίχνω μια ζαριά στο βράδυ,
σπάει το κύμα στον βοριά,
τα φιλιά σου ανασταίνουν το σκοτάδι,
τα πάντα παίζουν σε τούτη τη ζαριά...
Κάπου μεταξύ πέμπτης και
δεν ξέρω που....
Νιώθω της νύχτας τ'ακρογιάλι,
βαθειά εντός μου να ορμά.
Τ'άστρα της μου χαρίζουνε την ζάλη,
όταν το φεγγάρι την χάση της γιομά.
Από εδώ και πέρα μόνο ο
σερβιτόρος κρατάει λογαριασμό....
Φιλοσοφείν, φιλοσοφείν,
άστο ρε Γιώργο το μακρύν,
πιάσε μια μπύρα να τα πιούμε,
γι'άλλα προβλήματα να πούμε...
Κάπου εδώ μας είπε ο
γκαρσόνις ότι τώρα πια έχει μόνο ζεστές....(δεν μας χαλάνε ε)
Έρωτας είναι η στιγμή,
που δυο ζευγάρια μάτια,
νιώθουν την έλξη στο γιατί(αυτί?????).
Θα γίνουνε και οι δυο κομμάτια
Και το φινάλε...πάμε
όλοι μαζί τραγουδιστά....
Τόσα χρόνια στα γιαπιά,
σίδερο γίναν τα κορμιά,
τ'ατσάλι αστράφτει στη ματιά,
και σκληρή σα βούτυρο η καρδιά.
Αχ βρε σκαλωσιά, βρε σκαλωσιά,
για' δε' σκληραίνεις την καρδιά,
να μη λιώνει απ'τα μάτια,
να μη γίνεται κομμάτια,
να μη γυρεύει γιατρειά.
Αχ βρε σκαλωσιά, βρε σκαλωσιά,
για' δε' σκληραίνεις την καρδιά,
να μη λιώνει απ'τα μάτια,
να μη γίνεται κομμάτια,
να μη γυρεύει γιατρειά.
kin (Γιωργος) © 28-05-2007 @ 04:51
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου