Η+Σ
30-01-2011
Μακάρι να μπορούσαμε να αλλάξουμε τις
συνήθειες μας, τη συμπεριφορά μας, τη νοοτροπία μας, ή και το χαρακτήρα μας
ακόμα, και να πλησιάζαμε ο ένας τον άλλον, λιγάκι, μια σταλιά.
Στάλα-στάλα, μιας σταγόνας δάκρυ, κάθε
πανσέληνου, τη μουσκεμένη όψη να ρουφήξω.
Γουλιά-γουλιά, μιας κάψας οργή, κάθε
αρχιμηνιάς, του ήλιου τη φλόγα να δροσίσεις.
Μέχρι ώσπου της Σελήνης στερέψουν τα
δάκρυα της και εμφανιστούν χαμόγελα από νυχτολούλουδα στα φιλιά της.
Μέχρι ώσπου του Ήλιου εξαφανιστεί η
πύρινη κάψα από τα μάγουλα του και φυτρώσουν ηλίανθοι γλυκιάς θαλπωρής στην
αγκαλιά του.
"...με ταχυδρόμο ένα φιλί και
παραλήπτη τα χείλη σου..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου