Τελικά Έγιναν Τα «Αποκαλυπτήρια» Ιούνιος/June 2012 Eventually They Became The "Unveiling"

Τελικά έγιναν τα «αποκαλυπτήρια» των εκλογικών αναμετρήσεων.

Ιούνιος 2012

Οι μάσκες της απαίδευτης ανθρωπομάζας δύσκολα συγκολλούνται.

Μετεκλογικά συμπεράσματα.

βλέπε τους πίνακες:

ΕΚΛΟΓΕΣ 17-6-2012   A2πίνακας, ΕΚΛΟΓΕΣ 17-6-2012   Β2πίνακας

http://seizethesky.blogspot.gr/2012/07/personal-post-election-assessments.html

Δεν υπήρξαν σημαντικές αλλαγές κοιτώντας συνολικά το εκλογικό αποτέλεσμα και αντιπαραβάλλοντας τους πίνακες της 6^ης Μαΐου με αυτούς της 17^ης Ιουνίου. Έχασε κάποιους ψήφους το  Κέντρο (-334.331 ψήφοι) που πήγαν κυρίως προς τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.

Εκεί όμως που μας ενδιαφέρει και έγινε η σφαγή ήταν στην Αντικαπιταλιστική Αριστερά (-73.958 ψήφοι) και γενικά στην Ψήφο Ανατροπής, έξω από ΕΕ και € (-332.851 ψήφοι). Δυστυχώς επικράτησε -όπως ήταν αναμενόμενο- η γενική τάση του διπολισμού και γενικά του νέου δικομματισμού.

Μετεκλογικά Συμπεράσματα:

1.Υπάρχουν 425.980 ηλίθιοι, Φασιστοειδή αυλικά γουρούνια, από την Χοιρινή Αυλή δηλωμένοι ανάμεσα μας.

2.Υπάρχουν 755.832 βλάκες, αμετανόητοι ασώφρονες Κάφροι, από το ΠΑνελλήνιο Σωφρονιστικό Οίκο Καφρίλας δηλωμένοι ανάμεσα μας.

3.Υπάρχουν 1.825.609 χαζοί, μνημειακοί - μνημονιακοί νεοδικτατορίσκοι, από τη Νέα Δικτατορία δηλωμένοι ανάμεσα μας.

4.Υπάρχουν 385.079 ανόητοι, αστερίσκοι - αριστερίσκοι, από την ΔΗΜούτσουνη  ΑΡιστεροσύνη δηλωμένοι ανάμεσα μας.

5.Έπιασε τελικά η αλαζονική τρομοκρατία των ευρωπαίων και νατοϊκών «εταίρων» μας.

6.Έχουμε χάσει οι Έλληνες τόσο πολύ την εθνική μας αξιοπρέπεια και την πατριωτική μας υπερηφάνεια και δε μπορούμε να πούμε ένα ρητό και κατηγορηματικό «άει σιχτίρ» και να γυρίσουμε τελεσίδικα την πλάτη σε κάθε είδους μνημόνια και σε κάθε είδους λυκοσυμμαχίες;

7.Κερδήθηκε το στοίχημα της πόλωσης και της «χαμένης ψήφου» υπέρ των δύο πρωταγωνιστών, του νέου πλέον δικομματισμού.

8.Έπιασε τελικά το «όλοι τα ίδια είναι» σε μία ελπιδοφόρα προσπάθεια το υπάρχον σύστημα να συμπαρασύρει και την κοινοβουλευτική αριστερά στην απαξίωση. Το φλερτ του ΣΥΡΙΖΑ με το «αντιμνημονιακό», «αντισυστημικό», «αριστερό», «υγιές» ΠΑΣΟΚ όμως απέδωσε καρπούς, ήταν πολύ αποτελεσματικό τελικά -α ρε νεύρα που θα έχει ο Δημαράς!- και έγινε ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, ενώ η (κινηματική - συνδικαλιστική - εκλογική) απομόνωση του ΚΚΕ, αλλά και η ανικανότητα(;) του -ή η εκούσια στρατηγική του τελικά για μια αόριστη μελλοντική “Λαϊκή Εξουσία”;- να αρθρώσει μια διέξοδο για το «εδώ και τώρα», το καταβαράθρωσε στη συνείδηση του κόσμου όλο το τελευταίο διάστημα των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων.

9.Ξανακέρδισε το μνημονιακό μπλοκ χάρη στην ασχημάτιστη ανθρωπόμορφη μάζα που μας περιβάλει.

10. Ο απαίδευτος λαουτζίκος (δεν του ταιριάζει το «Λ» κεφαλαίο: έχει πολύ δρόμο μέχρι να γίνει “κυρίαρχος Λαός”) ψηφίζει «ασφαλή» διαχείριση (βλέπε Δεξιός χώρος) και όχι απλά διαχείριση (βλέπε Αριστεροκεντρώος χώρος) -εντός του υπάρχοντος συστήματος πάντα.

11. Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος η δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ να συμπαρασύρει, να αφομοιώσει, να εκμηδενίσει στη τελική οτιδήποτε κινείται στα αριστερά του για την αυταπάτη της αυτοδυναμίας, της «αριστερής» κυβέρνησης και της χαμένης ψήφου.

12. Στο εσωτερικό του ΚΚΕ πρέπει να γίνει ένας γόνιμος ανιδιοτελής διάλογος, με τα μέλη και τους φίλους του, για τις εσωτερικές αγκυλώσεις του κόμματος με σκοπό να ξεπεραστούν, με στόχο να γίνουν ενωτικές κινήσεις με την υπόλοιπη Αντικαπιταλιστική Αριστερά και να δοθεί στο Λαό προς έγκριση ένα νέο ρεαλιστικό άμεσο συνολικό μεταβατικό πρόγραμμα εφ’ όλης της ύλης, ξεπερνώντας τα αριστερά συμπλέγματα και ταμπού, για άμεση διακυβέρνηση της χώρας με σοσιαλιστική προοπτική. Αν συνεχίσει έτσι το ΚΚΕ την αυτιστική μοναχική του πορεία είναι πάρα πολύ δύσκολα τα πράγματα για την ηγεσία του Περισσού, για την ίδια ύπαρξη του κόμματος στο μέλλον, αλλά κυρίως, για την ουσιαστική παρέμβαση του στο Λαϊκό - Εργατικό Κίνημα.

13. Στο εσωτερικό της εξωκοινοβουλευτικής Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς πρέπει να γίνει ένας γόνιμος ανιδιοτελής διάλογος, με τα μέλη και τους φίλους τού κινήματος, για τις εσωτερικές αγκυλώσείς του με σκοπό να ξεπεραστούν και με στόχο να δοθεί στο Λαό προς έγκριση ένα νέο ρεαλιστικό άμεσο συνολικό μεταβατικό πρόγραμμα εφ’ όλης της ύλης, ξεπερνώντας τα αριστερά συμπλέγματα και ταμπού, για άμεση διακυβέρνηση της χώρας με σοσιαλιστική προοπτική. Αν συνεχίσει έτσι το κίνημα της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς την αυτιστική του πορεία είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα για την ίδια του την ύπαρξη, αλλά κυρίως, για την ουσιαστική παρέμβαση του στο Λαϊκό - Εργατικό Κίνημα.

14. Αν από Σεπτέμβρη δεν σηκωθούμε από τους καναπέδες μας και δεν βγούμε μαζικά και ενωτικά στο δρόμο να εκφράσουμε την σταθερή και σθεναρή αντίθεση μας (με πορείες, με απεργίες διαρκείας, με καταλήψεις στους χώρους εργασίας μας, με αλληλεγγύη, με συμπαράσταση, με συναδελφικότητα, με την παραμονή μας στην πλατεία Συντάγματος) σε οποιαδήποτε αντεργατική πολιτική, από όπου κι αν προέρχεται αυτή -πέρα από συνδικαλιστικές κλίκες και συντεχνίες, αλλά με γνώμονα τη συνδικαλιστική χειραφέτηση, την ομόνοια και την ενότητα-, είμαστε άξιοι της μοίρας που οι ίδιοι διαμορφώνουμε με τις πράξεις ή τις απραξίες μας, με τη συμμετοχή ή την αδιαφορία μας.