Σχόλια Για την "Αδιαφορία" ~ Comments For "Indifference"

Σχόλια για τις απολύσεις, τους ΔΥ, την ΕΡΤ, την ΓΠΑΔ

για το άλλο ένα ακόμα φιάσκο με την κατάληψη του Δημαρχείου στην Πλατεία Κοτζιά στις 18-3-2014

1.

Κατέβα ρε παλιο-Λαμόγιε δημόσιε υπάλληλε (ΔΥ) να συμπαρασταθείς στους συναδέλφους σου που απολύονται. Αύριο θα είναι η σειρά σου.

Υποτίθεται ρε σκατο-Λαμόγιο δημόσιε υπάλληλε πως έχετε απεργία αυτές τις μέρες... αλλά είναι και απόγευμα, δεν έχεις δικαιολογία, έχεις σχολάσει.

Αλλά τι λέω; Πάλι θα βρεις δικαιολογίες ξέρω... "να πάω το παιδί στο φροντιστήριο", "να πάω να το πάρω από το νοσοκομείο", "από το γυμναστήριο", "είναι άρρωστη η γυναίκα μου ποιος θα κρατήσει τα παιδιά", "έχω πονοκέφαλο", "μένω μακριά", κτλ,κτλ...

Εμείς του ιδιωτικού τομέα είμαστε ήδη απολυμένοι, άνεργοι και η συμπαράσταση μας τελείωσε. Κάντε ΤΩΡΑ Γενική Πολιτική (και ΌΧΙ κλαδική) Απεργία Διαρκείας (ΓΠΑΔ). Και τότε να ξέρετε πως θα κατέβουμε και εμείς στο Δρόμο Μαζί σας.

Μόνο οι Δημόσιοι Υπάλληλοι αυτής της χώρας μπορούν να κάνουν Γενική Απεργία Διαρκείας χωρίς να απολυθούν άμεσα. Αν έχει πολύ μεγάλη συμμετοχή δε θα μπορέσουν να απολυθούν κιόλας -μέσω της επίταξης που θα κάνει η κυβέρνηση- και κατά συνέπεια και λόγω της ιστορικής κρισιακής συγκυρίας θα μπορέσει εύκολα να μετατραπεί σε Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας και να συμπαρασύρει και τον Ιδιωτικό Τομέα που είναι και το ζητούμενο.

Συμπαράσταση ζητάνε στην κατάληψη του Δημαρχείου

στην Πλατεία Κοτζιά εκπαιδευτικοί, καθαρίστριες, σχ.φύλακες

http://bit.ly/Ot86zH

pic.twitter.com/rVR36wgjQ9

2.

Πρώτα να κατέβουν οι "συνάδελφοι" τους δημόσιοι υπάλληλοι που τους αφορά άμεσα και μετά βλέπουμε για τους αλληλέγγυους αριστερούς, αναρχικούς, εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα και άνεργους.

Φτάνει. Δε μπορούμε να κατεβαίνουμε για τα λαμόγια που κάθονται σπίτι τους στον καναπέ τους και θα πάνε στη δουλειά τους -εν μέσω απεργίας- σαν να μη συμβαίνει τίποτα...

Ο μαζοχισμός έχει τα όρια του... Δεν είμαστε "επαγγελματίες" των πορειών και των διαδηλώσεων. Τέσσερα χρόνια πέρασαν. Υπάρχουν και όρια.

3. 18-3-2014

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=631658680222643&id=100001355495997

Διαφωνώ με τις αναλύσεις σας. Ούτε η ΕΡΤ είχε κόσμο. Αυτό φάνηκε από τις συμμετοχές στις συζητήσεις έξω από το προαύλιο. Και γενικά ο κόσμος σχετικά με τον συμβολισμό που είχε η ΕΡΤ ήταν πολύ λίγος. Ο Τσιμπίδας μας είπε σε μία συζήτηση στον Ιστό για την ΕΡΤ πως οι μισοί εργαζόμενοι της είχαν κάνει αίτηση στη ΔΤ. Όταν βλέπει ο άλλος τέτοια αντιμετώπιση γιατί να είναι αλληλέγγυος; Όταν οι περισσότεροι πήγαιναν για τα τραγουδάκια και όχι για να συζητήσουν πως θα γίνει η ΕΡΤ κέντρο αγώνα. Όταν η πλειοψηφία των εργαζομένων μέσα στην ΕΡΤ δεν ήθελε να λέει πως έχει κατάληψη στο χώρο και φοβόταν να γίνει ένα κέντρο αγώνα για να πέσει η κυβέρνηση. Γιατί να είμαστε αλληλέγγυοι μέχρι τέλους με τον δημόσιο υπάλληλο της ΕΡΤ;

Πρέπει να κατανοήσουμε πως δεν μπορείς να παλεύεις στη θέση του άλλου. Ο δημόσιος υπάλληλος έχει υποταχθεί. Παράδειγμα ο Σεπτέμβρης των εκπαιδευτικών που ενώ για πρώτη φορά υπήρχε συνδικαλιστική σωστή αριστερή εκπροσώπηση στην ΟΛΜΕ και διάθεση για μάχη -άσχετα με το που θα έφταναν τα όρια της- οι καθηγητές έκαναν πίσω -και όχι οι αριστεροί συνδικαλιστές- όταν συνειδητοποίησαν πως για να υπάρξει νικηφόρα έκβαση στον αγώνα θα πρέπει να ματώσουν οικονομικά.

Δυστυχώς δεν υπάρχει εργατική/ταξική συνείδηση και αλληλεγγύη. Θέλοντας να υπερασπιστώ τον εαυτό μου στο γιατί δεν κατέβηκα σήμερα δηλώνω πως το έκανα συνειδητά. Δεν θα ξανακατέβω σε κλαδική απεργία μερικών ημερών. Μόνο σε Γενική Απεργία Διαρκείας που θα συμμετέχει πλειοψηφικά ο ίδιος ο κλάδος που κάνει την απεργία. Δεν μπορώ να παλεύω εγώ ο αναπληρωτής απολυμένος εκπαιδευτικός, ο άνεργος τεχνίτης για το άλλο το λαμόγιο δημόσιο υπάλληλο που εν μέσω απεργίας αύριο θα πάει στη δουλειά του και σήμερα ενώ μπορούσε να συμπαρασταθεί δεν το κάνει στον ίδιο το συνάδελφο του που ήταν μαζί στο ίδιο σχολείο. Και ενώ ξέρει πως αύριο θα είναι η σειρά του, υποτάσσεται στη μοίρα του, σκύβει το κεφάλι, και βουλώνει αυτιά, μάτια και στόμα... με την φρούδα ελπίδα να τη γλιτώσει για μερικά σκατοευρώ που δεν του φτάνουν κιόλας. Ο μαζοχισμός έχει τα όρια του... Δεν είμαστε "επαγγελματίες" των πορειών και των διαδηλώσεων. Τέσσερα χρόνια πέρασαν. Υπάρχουν και όρια.

Δε θα γλιτώσει κανείς. Ακόμα δε φάνηκε ο πάτος.

Έχουν απολυθεί εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα και δεν υπήρξε η απαραίτητη συμπαράσταση από κανένα για αυτό το κόσμο. Και το βασικότερο από όλα: μη ξεχνάμε πως οι αγωνιζόμενοι ενεργοί πολίτες είμαστε λίγοι, ασχολούμαστε με πολλά, έχουμε κουραστεί και σιγά σιγά αποστρατευόμαστε. Αφού δυστυχώς φως δεν υπάρχει από πουθενά. Η αριστερά χιλιο-διασπασμένη και εφόσον βάζει τα κομματικά παραμάγαζα της πάνω από το Λαό και τις ανάγκες του και δε μπορεί να ενωθεί Μετωπικά, νομίζω η πορεία της χώρας είναι προδιαγεγραμμένη.

Αχτίδες φωτός αναγκαστικά θα υπάρξουν. Θα είμαστε έτοιμοι σαν Λαϊκό κίνημα, σαν ενεργοί πολίτες, σαν αλληλέγγυοι εργαζόμενοι, σαν Αριστερά να τις αδράξουμε και να πάμε μπροστά; Θα φανεί στο χειροκρότημα... της Ιστορίας.