Σχόλιο
με αφορμή την "ΑΝΟΙΚΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ - ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΤ" που έγινε
στον προαυλιακό χώρο του ραδιομέγαρου ΕΡΤ στις 3-7-2013
4-7-2013
http://www.ertopen.com./ekdiloseis/item/989-oi-ekdhlwseis-gia-thn-tetarth-3-7-sto-radiomegaro
δημοσιεύθηκε στις εξής σελίδες:
https://www.facebook.com/ERTSocial
https://www.facebook.com/pages/Infowar-Xstefanou/275983795745052
https://www.facebook.com/Catastroika
Συγχαρητήρια για τη χθεσινή συζήτηση. Ήταν πολύ
εποικοδομητική, χρήσιμη και ουσιώδης.
Τάσσομαι ολόψυχα με την όλη άποψη, οπτική και προτάσεις
που έκανε ο Άρης Χατζηστεφάνου χθες. Έπρεπε να συνεχιστεί η κουβέντα διότι αυτή
τη στιγμή οι συναυλίες και το συνεχές μουσικό φεστιβάλ είναι το δευτερεύων. Το
πρωτεύων είναι να ξεκολλήσουμε το όχημα και να πάμε παρακάτω.
"Έχουμε ένα αυτοκίνητο κούρσας και εμείς το βάζουμε
να δουλεύει στο ρελαντί και ως συνέπεια αυτό κάποια στιγμή θα
μπουκώσει..." ήταν μερικά από τα πάρα πολύ σωστά και σοφά που είπε ο
"μικρός" της παρέας αλλά τελικά πολύ μεγάλος Άρης Χατζηστεφάνου. Άλλη
γενιά, άλλη οπτική, άλλη δυναμική.
"Πρέπει να κλειδώσουμε τη κεντρική έξοδο και να μη
φύγει κανείς μέχρι να βγάλουμε μια συντονιστική επιτροπή." τόνισε μαζί με
άλλες προτάσεις που ήταν πραγματικά το κεντρικό ουσιώδες ζήτημα σήμερα για την
ΕΡΤ, για το κίνημα, άλλα και για το αύριο της κοινωνίας γενικότερα.
Κρίμα που η συντονίστρια της συζήτησης, Αγλαΐα Κυρίτση,
πίεζε να κλείσει η κουβέντα επειδή είχε προγραμματιστεί η συναυλία στις 22:00.
Όπως όταν κανονίστηκε η επόμενη μέρα ως συνέχεια της "ανοικτής συζήτησης -
πρωτοβουλία για την ΕΡΤ" και επειδή είχε στις 20:00 την "ηπειρώτικη
βραδιά" κανονίστηκε να γίνει στις 18:30. Την ώρα δηλαδή που σκάει ο
τζίτζικας.
Αν και μου αρέσει πολύ ο Κώστας Αρβανίτης -τον θεωρώ έναν
από τους (επώνυμους) δημοσιογράφους μου πραγματικά αξίζουν και οι οποίοι
"επώνυμοι" μη ξεχνάμε πως μετριούνται με μονοψήφιο αριθμό- χθες τον
είδα πως υπερασπίστηκε με ιδιαίτερη θέρμη, υπερβολικά και με ιδιαίτερη κολακεία
τους εργαζομένους της ΕΡΤ ξεχνώντας -φαντάζομαι λόγω της προσωπικής και επαγγελματικής
σχέσης που είχε με τους εργαζομένους της ΕΡΤ και επειδή ξέρει τα πράγματα εκ
των έσω- κάτι που δε πρέπει να ξεχνάμε όλοι μας: η ΕΡΤ ανήκει μόνο στον
Ελληνικό Λαό και οι εργαζόμενοι της απλά είναι (ή θα πρέπει να είναι) το
εργαλείο -και η φωνή Μας- της ορθολογικής διαχείρισης αυτού του κατοχυρωμένου
συνταγματικά δικαιώματος Μας: το δικαίωμα για ελεύθερη δημοκρατική δημόσια δημοσιογραφία
σε ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα. Δηλαδή με βρίσκει αντίθετο η άποψη του πως
"από μέσα προς τα έξω θα έρθει η όποια αλλαγή".
Βέβαια με αυτό που λέω δεν εννοώ με κανένα τρόπο να
καπελωθεί ο αγώνας των εργαζομένων της ΕΡΤ, αλλά πολύ απλά οι εργαζόμενοί της
να αφουγκράζονται και να συνδιαμορφώνουν με τους "έξω" -με μια αυτο-
διαχειριστική/οργανωτική λογική- το πρόγραμμα της ελληνικής δημόσιας
ραδιοτηλεόρασης.
Τελικά όμως άλλη μια μέρα χθες πήγε στο ρελαντί σύμφωνα
με τα λεγόμενα του Άρη Χατζηστεφάνου που με εκφράζουν απόλυτα.
Πότε θα βάλουμε πρώτη; Άμεσα πρέπει να δημιουργηθεί η
συντονιστική επιτροπή η οποία θα είναι αιρετή, άμεσα ανακλητή και ο χρόνος
θητείας των προσώπων της θα είναι μικρής διάρκειας. Ο χρόνος όμως αυτής της συντονιστικής
επιτροπής θα είναι τόσος όσος χρειάζεται ώστε η ΕΡΤ να έλθει στα χέρια του
ελληνικού λαού και να γίνει η Φωνή Του.
---
σχόλιο στις 5-7-2013
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=195744
Πάντως είμαστε για γέλια και για κλάματα.
Πεθαίνει ένας άνθρωπος στη φυλακή που είναι μέσα χωρίς να
έχει δικαστεί από τις 4-12-2010 και έχει ξεκινήσει απεργία πείνας από τις
4-6-2013. Απολύονται εκατοντάδες εργαζόμενοι καθημερινά στον ιδιωτικό τομέα.
Απολύθηκαν εν μία νυκτί 2.600 στο δημόσιο τομέα και δεν το κρύβουν πως θα
απολυθούν και άλλοι 12.500 οσονούπω. Δεν υπάρχει δημοκρατία και ελευθερία στην
Ελλάδα, το σύνταγμα έχει γίνει κουρελόχαρτο. Επιστρατεύσεις όποτε η απεργία
γίνεται επικίνδυνη. Και τα λοιπά και τα λοιπά.
Και όλοι εμείς διασπασμένοι σε Κόμματα και κομματάκια,
δεν ξέρουμε ούτε καν τον όρο Εργατική Αλληλεγγύη και ακόμα (!) νομίζουμε πως η
φωτιά θα κάψει μόνο το γείτονα αλλά όχι εμάς.
Το χειρότερο κακό είναι πως η ΕΡΤ δε γίνεται ένα κέντρο
αγώνα για να πέσει αυτή η κυβέρνηση, αλλά, είναι καπελωμένη από τα αιτήματα των
εργαζομένων για το αυτονόητο δικαίωμα τους στην εργασία, αλλά και από την
αδράνεια της αντιπολίτευσης ώστε να πάρει φωτιά ο αγώνας. Στα παρασκήνια όμως
είμαι σίγουρος πως δουλεύει το διαίρει και βασίλευε: από τους 2.600 εργαζομένους τουλάχιστον οι 1.000 θα τη
γλιτώσουν. Δεν μπορούν να γίνουν η σπίθα αλληλεγγύης για γενικό ξεσηκωμό γιατί
κι αυτοί
όπως όλη η Ελληνική Κοινωνία έχει μάθει να κοιτά την
πάρτη της πρώτα από όλα.
Μια είναι η λύση και το μοναδικό όπλο που μας έχει
μείνει: Γενική Απεργία Διαρκείας Τώρα, με συντονισμένη περιφρούρηση σε όλους
τους χώρους δουλειάς ώστε να μειώνονται οι απεργοσπασίες.
Όλα τα άλλα δεν επαρκούν πλέον.
Γενική Απεργία Διαρκείας Τώρα.
---
σχόλιο στις 12-7-2013
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=195744
http://yiannismakridakis.gr/?p=3223#comments
Σύμφωνα με τα όσα διαδραματίστηκαν με τη πρωτοβουλία
Μακριδάκη και Αποστολάκη και την ακύρωση της συζήτησης τη Τετάρτη 10 Ιούλη,
έκανα το ακόλουθο σχόλιο στο fb του Μακριδάκη:
"Εγώ δε μπορώ να καταλάβω τι γίνεται με τη
"Πρωτοβουλία για ελεύθερη ραδιοφωνία – τηλεόραση" που είχε γίνει στις
3 Ιούλη (ήμουν εκεί) και δε συνεχίστηκε. Μου άρεσαν πάρα πολύ τρεις
τοποθετήσεις που τις βάζω κατά σειρά προτίμησης: των Χατζηστεφάνου,
Αυγερόπουλου και Μακριδάκη. Και ρωτώ τον Γιάννη: μήπως με συνεννόηση κάποιων από
αυτή την κίνηση -όπως πχ αυτών που προανέφερα- και με συντονισμό του
συντονιστικού των "απέξω" να μπορεί να γίνει ένας νέος πυρήνας
δράσης-οργάνωσης-αντίστασης; Υπάρχει και ένα κείμενο στο ert open που το
υπογράφουν οι "ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ των ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ της ΕΡΤ": μήπως
θα μπορούσε να γίνει κάτι και με αυτή την πρωτοβουλία καθώς και με τα
"μουσικά σύνολα της ΕΡΤ" που από την αρχή και έγκαιρα είχαν βγάλει
ένα υπέροχο ψήφισμα - κάλεσμα; Μήπως πρέπει να παρθούν κάποιες τολμηρές
πρωτοβουλίες ώστε να ξεπεραστούν τα όποια εμπόδια μας καθηλώνουν;"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου