Πολιτική Πρόταση: και όμως μπορούμε!; ~ Political Proposal: and yet we can!?

Πολιτική Πρόταση: και όμως μπορούμε!;   11-12-2013

«Πως μπορούμε, εδώ και τώρα, να βγούμε από την κρίση;»

Επειδή έχω άπλετο χρόνο, μιας και αν κάνω ένα–δύο μεροκάματα τη βδομάδα καλά θα είναι, επειδή έχω άπλετο χρόνο, μιας και τα έχω πάρει γενικώς στο κρανίο με όλα όσα συμβαίνουν γύρω μου και προσωπικά και κοινωνικά και μιας και αυτά που θα διαβάσετε εις γνώση μου αγγίζουν τα όρια της κινηματογραφικής επιστημονικής φαντασίας χολιγουντιανού τύπου, θα προσπαθήσω να καταγράψω τη σκέψη μου όσο αφορά το ερώτημα «Πως μπορούμε, εδώ και τώρα, να βγούμε από την κρίση;».

Ως μόνο τρόπο σήμερα για να απαντηθεί και να επιτευχθεί επιτυχώς το πιο πάνω ερώτημα θα ήταν:

1- τα δύο κοινοβουλευτικά αριστερά αντιμνημονιακά κόμματα, ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και ΚΚΕ, να ερχόντουσαν σε μυστική συμφωνία και να παραιτούνταν όλοι οι βουλευτές τους από το κοινοβούλιο, εκτός από τους αρχηγούς των κομμάτων τους δηλαδή ο Τσίπρας και ο Κουτσούμπας, προκηρύσσοντας Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας (από εδώ και στο εξής θα αναφέρεται ως ΓΠΑΔ), παράλληλα θα ετοιμάζονται για Φασιστική απειλή, για πολύ χοντρή προβοκάτσια και για δημιουργία πολιτοφυλακών,

2- δίνοντας το παράδειγμα οι ίδιοι οι (71+12=) 83 βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και ΚΚΕ [http://ekloges.ypes.gr/v2012b/public/index.html] εκ περιτροπής να ήταν 24 ώρες το 24ωρο, περιφρουρούμενοι από κομματικά στελέχη, στη πλατεία Συντάγματος καλώντας το Λαό σε ανυπακοή και σε ΓΠΑΔ,

3- μέσα από μυστικές συναντήσεις θα είχαν έρθει και σε κάποιου είδους στήριξη και συμφωνία με τα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα πρώτα της αριστεράς ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΣΧΕΔΙΟ Β, ΕΕΚ, ΟΚΔΕ, ΚΟΑ, Μ-Λ ΚΚΕ, ΚΚΕ μ-λ, ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ και μετά με φιλικά προς την αριστερά κόμματα και οργανώσεις που έχουν μια στοιχειώδη εκπροσώπηση στο κίνημα και στο δρόμο όπως το ΚΙΝΗΜΑ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, το ΕΠΑΜ και η ΣΠΙΘΑ για μια στοιχειωδώς μετωπική συμπόρευση,

4- μετά την όποια συμφωνία να προπαγάνδιζαν μέσω των ΜΜΕ που ελέγχουν τα πιο πάνω κόμματα και οργανώσεις την ΓΠΑΔ δίνοντας πρώτα το παράδειγμα στην υπέρτατη και ύστατη μάχη της ΓΠΑΔ τα στελέχη των κομμάτων και των οργανώσεων αυτών των ιδίων όπως περιγράφηκαν πιο πάνω,

5- το μέτωπο δεν θα ήταν εχθρικό με το αναρχικό, ανένταχτο, αντιεξουσιαστικό κίνημα αλλά θα επιδίωκε κιόλας μετωπική συνεργασία σε αντιφασιστική, κοινωνικής αλληλεγγύης, συνδικαλιστική και πολιτοφυλακής κατεύθυνση,

6- το μέτωπο δεν θα ήταν εχθρικό με τους ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ και τους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ και όλα τα αντιμνημονιακά φιλικά προς την αριστερά εξωκοινοβουλευτικά κόμματα και θα προσπαθούσε με τίμιες και ξεκάθαρες προθέσεις να συμμαχήσει σε επιμέρους σημεία,

7- το μέτωπο θα ήταν εχθρικό με όλα τα κόμματα και όλους τους βουλευτές που ψήφισαν έστω και ένα μνημόνιο ή έστω και μία δανειακή σύμβαση από τις εκλογές του 2009 και ειδικά από τις 23-4-2010 και μετά, το μέτωπο θα ήταν εχθρικό με τη ΧΑ, τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΛΑΟΣ, τη ΔΗΜΑΡ και όποια νέα κίνηση ή νέο κόμμα προκύψει από τα παραπάνω κόμματα και τους βουλευτές τους “ανεξάρτητους” ή μη,

8- το ανώτερο μέτωπο λόγω των προγραμματικών του διαφορών (ιδεολογικών θέσεων των κομμάτων από τα οποία θα αποτελούνταν) θα είχε ως μόνο σκοπό την ΓΠΑΔ και την άμεση διενέργεια δημοψηφίσματος με μία προσωρινή αντιμνημονιακή κυβέρνηση ειδικού τύπου, χρόνου και σκοπού, σύμφωνα με το άρθρο 120 του συντάγματος παράγραφος 4: «H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.» [http://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-124/],

9- η προσωρινή αυτή κυβέρνηση θα είχε δημιουργηθεί με απλή αναλογική ενώ το δημοψήφισμα θα είχε ως μόνο σκοπό την παραμονή ή όχι (και σε πόσο διάστημα θα ήταν το μεταβατικό στάδιο αν επικρατούσε το ΌΧΙ) της χώρας ως προς την ΕΕ, την ΟΝΕ (δραχμή ή ευρώ) και το ΝΑΤΟ, και ότι άλλο αναγκαίο χρειάζονταν για να κυβερνηθεί η χώρα από ένα μέτωπο τύπου ΕΑΜ· δηλαδή, τις επιμέρους προγραμματικές διαφορές των κομμάτων ύστερα από ανοιχτή προς το Λαό διαβούλευση θα τις επίλυε ο ίδιος ο Λαός με δημοψήφισμα.

Βέβαια όλα αυτά προϋποθέτουν “κουλτούρα συνεργασίας” που δεν υπάρχει στην Ελλάδα, προϋποθέτουν η λέξη Πατρίδα να μην ηχεί σα βρισιά ούτε να έχει την έννοια την εθνικιστική αλλά την έννοια που είχε στα ελεύθερα βουνά των ανταρτών μας στη κατοχή*, προϋποθέτουν “την πατρίδα πάνω από το κόμμα ή την οργάνωση”, προϋποθέτουν “την πατρίδα πάνω από την ιδεολογική καθαρότητα”, προϋποθέτουν “το κόμμα για το Λαό και όχι ο λαός για το Κόμμα”, προϋποθέτουν, προϋποθέτουν………

_________

* «Ποιος, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; Αυτοί που ξεπορτίζουν τα κεφάλαια τους από τη χώρα μας ή εμείς που παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ;» από τον ιστορικό λόγο του Άρη στη Λαμία στις 22-10-1944

Πιστεύω πως οτιδήποτε λιγότερο από αυτό (ή κάτι σαν κι αυτό όπως περιγράφηκε πιο πάνω) δεν θα πάει σε μία φιλολαϊκή πολιτική.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, έτσι όπως δείχνουν τα πράγματα, θα βγει πρώτο κόμμα χωρίς αυτοδυναμία και θα αναγκαστεί να κυβερνήσει με τους ΑΝ.ΕΛ. ή ακόμα και με κάποιο κατ’ επίφαση απολειφάδι αριστερό ή κεντροαριστερό μόρφωμα. Έτσι θα πηγαίνει όλο και πιο δεξιά από όσο είναι ήδη η πολιτική του ηγεσία. Με τρίτο κόμμα τη Χρυσή Αυγή οποιοδήποτε πολιτικό-κυβερνητικό λάθος του θα την ενισχύσει άμεσα.

Το ΚΚΕ, έτσι όπως δείχνουν τα πράγματα, θα συνεχίσει να κάνει μέτωπο με το ΠΑΜΕ - ΠΑΣΕΒΕ - ΠΑΣΥ - ΜΑΣ - ΟΓΕ δηλαδή με… τον εαυτό του. Στο ΚΚΕ θα μειωθεί πολύ αισθητά η εκλογική και η Λαϊκή του δύναμη.

Η εξωκοινοβουλευτική αντικαπιταλιστική αντιΕΕ αντιιμπεριαλιστική αντιδιαχειριστική αριστερά, έτσι όπως δείχνουν τα πράγματα, ακόμα συζητά το “μέτωπο εντός των ιδεολογικών της τοιχών και αγκυλώσεων” παρόλο που τέσσερα (4) χρόνια τώρα κατεδαφίζεται η χώρα.

Ο αναρχικός, ανένταχτος, αντιεξουσιαστικός χώρος, έτσι όπως δείχνουν τα πράγματα,  προτάσσοντας το αλάθητο των θέσεων του και την ιδεολογική του καθαρότητα δεν παίρνει κανενός είδους πρωτοβουλίες από μόνος του τουλάχιστον για μετωπική συμπόρευση σε αντιφασιστικό, κοινωνικής αλληλεγγύης και συνδικαλιστικό μέτωπο.

Και εγώ επειδή έχω λαλήσει γενικώς, αλλά και επειδή δεν έχω δουλειά ειδικώς, κάθομαι και ονειρεύομαι εντελώς ουτοπικά, ονειροπόλα, καλοπροαίρετα, άδολα, ακομμάτιστα, ανιδιοτελώς τη σωτηρία της Πατρίδας μου.

Και ύστερα ξύπνησα.

Και μη ξεχνάμε το ελληνικό ανέκδοτο που περικλείει όλη την ελληνική σοφία για την Ελληνική Αριστερά:

«-Πως πέθανε ο τελευταίος Έλληνας Αριστερός;

  -Διασπάστηκε!»

Ενώ οι Άλλοι γίνονται ένα σώμα, μπετόν αρμέ, Εμείς [οι Σοσιαλιστές, οι Αναρχικοί, οι Κομμουνιστές, οι Ελευθεριακοί, οι Διεθνιστές, οι Μαοϊκοί, οι Τροτσκιστές, οι Μαρξιστές, οι Λενινιστές, οι Αριστεροί, οι Προοδευτικοί, οι Δημοκράτες, οι Πατριώτες, οι Ανένταχτοι, οι Αντιεξουσιαστές] δεν μπορούμε ακόμα, μετά από τέσσερα (4) χρόνια κατεδάφισης της χώρας σε όλους τους τομείς, να συνεννοηθούμε, να μιλήσουμε γύρω από ένα τραπέζι και να συνεργαστούμε για τα αυτονόητα.

Η Ευτυχία και η Επιτυχία των Αστών σε όλο της το Μεγαλείο.

Και μετά έχουμε το Θράσος να μιλάμε για Ταξική Συνείδηση.

Ποιος την έχασε για να τη βρούμε Εμείς;