Πολιτικά σχόλια γενικά και ειδικά με αφορμή τα επεισόδια στην επέτειο του Παύλου στις 18-9-2014, κα.
Σχόλια από το διαδίκτυο όπου δεν θέλω να χαθούν.
Και μιας κι έχω αυτοδιαγραφεί από την ιστοσελίδα stixoi.info ως μέλος της (οι λόγοι εδώ), από τις 16-6-2016 έως και τις 16-6-2016 όπου ήμουν, θέλω ως "φόρο τιμής" να διατηρήσω αυτά τα σχόλια όπως ήταν καταχωρημένα στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα. Εξάλλου εκεί για πρώτη φορά διαδικτυακά κατέθεσα τα εσώψυχα μου σε δημόσια θέα όπως είχαν καταγραφεί ως "σκέψειςΣΤΟχαρτί" στο συρτάρι μου από το 1987.
Σχόλια στο διαδίκτυο [9ος/2014]
Δημιουργός: seizeTHEday, Kostis *seizeTHEsky*
>>> Πρώτη καταχώρηση ανάρτησης 19-9-2014. >>> Τελευταία ανανέωση ανάρτησης 20-9-2014.
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info
19-9-2014
Σχετικά με τα επεισόδια στην επέτειο του Παύλου στις 18-9-2014.
(το προφίλ στο fb έχει γίνει τώρα Άρης Ελάτης και η σελίδα ΑσπροΜαυρο -όταν αντικαταστήσετε στο σύνδεσμο στη σελίδα το "antikapitalistiki.paremvasi" με το "aspromauro.kostasp" σας βγάζει στο σύνδεσμο, όμως στο προφίλ δεν γίνεται-, σημείωση στις 9-11-2016)
Παρακολουθώντας τα σχετικά της ημέρας της επετείου του Παύλου Φύσσα στις 18-9-2014 (γεγονότων και επεισοδίων), διαπιστώνει κανείς το χάσμα της νέας γενιάς με τους μεγαλύτερους, με τους αριστερούς γενικά, με τους μη προλεταρίους, αυτούς που δεν είναι στην ελεύθερη πτώση. Μιας νέας γενιάς που προτού βγει στην "αγορά εργασίας" (δηλαδή την ανεργία ή την κακοπληρωμένη και εκμεταλευτική δουλεία) πάει και αναζητά ιδεολογική έκφραση στην άκρα δεξιά, το φασισμό, το ναζισμό ή στη μηδενιστική αναρχία και στο αντιεξουσιαστικό χάος "όλοι εναντίον όλων".
Αν και τολμώ να πω πως δεν έχω σηκώσει ποτέ πέτρα να πετάξω σε οποιοδήποτε έμψυχο ον ή οποιοδήποτε άψυχο υλικό αντικείμενο (όπως πχ είναι η τζαμαρία ενός καταστήματος) μπορώ να καταλάβω αυτήν την οργή, αυτό το θυμό των νέων. Δε ξέρω αν θα μπορούσα να δικαιολογήσω αυτή την οργή και αυτόν το θυμό στους νέους ειδικά στην περίπτωση του Φασισμού/Ναζισμού και αν αυτό θα γινόταν φαντάζομαι θα ήταν μόνο κατά περίπτωση και μετά από αναλυτική και σωστή κρίση των γεγονότων, όσο είναι δυνατόν κάτι τέτοιο. Μάλιστα ίσως έχει έρθει κι όλας ο καιρός οργανωμένα να πετάξουμε την πέτρα.
Όμως για στάσου. Η Αριστερά το κύριο ανάχωμα δηλαδή αυτών των δύο ακραίων ιδεολογικών καταστάσεων -που σε καμία περίπτωση δεν τα εξισώνω ιδεολογικά αλλά ούτε και πολιτικά και δεν αναμασώ την καραμέλα των "δύο άκρων"- έχει σταθεί στο ύψος των περιστάσεων; Είναι ενωμένη στα βασικά και στα στοιχειώδη; Βλέπει υπερκομματικά και σύμφωνα με τη Ταξική προσέγγιση των πραγμάτων; Συνδικαλιστικά κοιτάζει πέρα από το μαγαζάκι της; Πολιτικά; Χρησιμοποιεί μετωπικές λογικές και σημαίες στο Δρόμο; ... Κτλ, κτλ... ...Η απάντηση βέβαια είναι γνωστή: ΌΧΙ. Τελεία. Και Παύλα. Οι νέοι νομίζει η Αριστερά πως δεν τα βλέπουν αυτά;
Όσο η Αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΕΚ, ΟΚΔΕ, ΣΧΕΔΙΟ Β, Μ-Λ ΚΚΕ μ-λ, ΚΟΑ) προτάσσει την ιδεολογική της καθαρότητα και τις χρόνιες και διαχρονικές παθογένειες/παθήσεις της ως ανυπέρβλητα τείχη και εμπόδια για μια στοιχειώδη Μετωπική συμπόρευση, τουλάχιστον σε Αντιφασιστικό, Ιστορικό, Συνδικαλιστικό, Κινηματικό επίπεδο, το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να το "βουλώνει" και να ψάχνει να βρει Λύσεις με την ενότητα και τη διαρκή πάλη. Να βρει δηλαδή αυτά που την ενώνουν (και να πορευτεί με σκοπό να πάρει την εξουσία) και όχι να πατά σ'αυτά που την χωρίζουν.
Μέχρι τότε να βρει τρόπους να εξασφαλίζει την ακεραιότητα και την περιφρούρηση στις πορείες της (και από τα Μηδενιστικά "χουλιγκάνια μπαχαλάκηδες" αλλά και από τους ένστολους κρατικούς Φασίστες) και να μη κουνά το δάχτυλο γαβγίζοντας ανώδυνα στα Λόγια.
20-9-2014
Σχόλιο σε ανάρτηση στο fb https://www.facebook.com/andrianoulena/posts/461213467354976
Εγώ δεν είμαι εναντίον έτσι γενικά και αόριστα κατά της βίας. Και ειδικά μετά το Γρηγορόπουλο κατανοώ απόλυτα το νέο που ξεσπά σε τράπεζες, σε ενεχυροδανειστήρια, σε μεγάλες πολυεθνικές.
Εδώ μιλάμε όμως για γειτονιά, όχι για το κέντρο της Αθήνας. Που συλλογικότητες της Αριστεράς και της Αναρχίας προσπαθούν να στήσουν ένα Αντιφασιστικό Μέτωπο που να αγκαλιάσει τις γειτονιές και να διώξει το φόβο από τους ανθρώπους που ζουν εκεί ώστε και ο ίδιος, ο απλός απολιτίκ κόσμος, να αγκαλιάσει το Αντιφασιστικό κίνημα.
Θέλουν απομόνωση τέτοιους είδους πρακτικές και λογικές σε γειτονιές από το Αντιφασιστικό κίνημα. Εκτός αν υπάρξει καλά οργανωμένη και περιφρουρημένη επίθεση.
20-9-2014
Σχόλιο σε ανάρτηση στο fb στο τοίχο της https://www.facebook.com/sofia.lampiki
Τίποτε ΔΕΝ ξεχνιέται. Τίποτα ΔΕΝ συγχωρείται στη συλλογική Μνήμη των Αγωνιστών. Των συντρόφων στο Δρόμο. Όλα είναι "παρακαταθήκη" και θα απαντηθούν εν καιρό από το λίγο κόσμο που αγωνίζεται ως πρωτοπορία, αυτού του ανύπαρκτου σήμερα Λαϊκού κινήματος.
Γι'αυτό ακριβώς κατανοώ -ΧΩΡΊΣ να την δικαιολογώ και να την προτρέπω- τη τυφλή βία των νέων σε ξεσπάσματα όπως το προχθεσινό. Εναντίον αυτής της πουτάνας της κοινωνίας που κάθεται και βλέπει από το μπαλκόνι της, που ψωνίζει εν ώρα αντιφασιστικής διαδήλωσης, που έχει ανοιχτό το μαγαζάκι της για να οικονομήσει, που κοιτάει τη δουλίτσα της και πάει σπιτάκι της με το λεωφορείο.
Προχθές είδα δύο παλικάρια ο ένας φαινόταν πως είχε έρθει από τη δουλειά μόλις -το μεσημέρι στο μνημείο του Παύλου- αφού φορούσε τη λερωμένη φόρμα εργασίας του, και ο άλλος ξάδελφος μου που ήρθε από ένα εξοντωτικό 8ωρο-9ωρο ορθοστασίας στο μαγειρείο που δούλευε κατευθείαν στην πορεία.
Αυτό τον ανώνυμο αγωνιστή μη ξεχάσουμε ποτέ. Γι' αυτόν το Σύντροφο στο Δρόμο παλεύουμε. Για τον κόσμο της εργασίας και της ανεργίας. Και για τους Τιμημένους νεκρούς-μάρτυρες της Τάξης μας.
Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-10-2013
Σχόλια από το διαδίκτυο όπου δεν θέλω να χαθούν.
Και μιας κι έχω αυτοδιαγραφεί από την ιστοσελίδα stixoi.info ως μέλος της (οι λόγοι εδώ), από τις 16-6-2016 έως και τις 16-6-2016 όπου ήμουν, θέλω ως "φόρο τιμής" να διατηρήσω αυτά τα σχόλια όπως ήταν καταχωρημένα στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα. Εξάλλου εκεί για πρώτη φορά διαδικτυακά κατέθεσα τα εσώψυχα μου σε δημόσια θέα όπως είχαν καταγραφεί ως "σκέψειςΣΤΟχαρτί" στο συρτάρι μου από το 1987.
Σχόλια στο διαδίκτυο [9ος/2014]
Δημιουργός: seizeTHEday, Kostis *seizeTHEsky*
>>> Πρώτη καταχώρηση ανάρτησης 19-9-2014. >>> Τελευταία ανανέωση ανάρτησης 20-9-2014.
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info
19-9-2014
Σχετικά με τα επεισόδια στην επέτειο του Παύλου στις 18-9-2014.
(το προφίλ στο fb έχει γίνει τώρα Άρης Ελάτης και η σελίδα ΑσπροΜαυρο -όταν αντικαταστήσετε στο σύνδεσμο στη σελίδα το "antikapitalistiki.paremvasi" με το "aspromauro.kostasp" σας βγάζει στο σύνδεσμο, όμως στο προφίλ δεν γίνεται-, σημείωση στις 9-11-2016)
Παρακολουθώντας τα σχετικά της ημέρας της επετείου του Παύλου Φύσσα στις 18-9-2014 (γεγονότων και επεισοδίων), διαπιστώνει κανείς το χάσμα της νέας γενιάς με τους μεγαλύτερους, με τους αριστερούς γενικά, με τους μη προλεταρίους, αυτούς που δεν είναι στην ελεύθερη πτώση. Μιας νέας γενιάς που προτού βγει στην "αγορά εργασίας" (δηλαδή την ανεργία ή την κακοπληρωμένη και εκμεταλευτική δουλεία) πάει και αναζητά ιδεολογική έκφραση στην άκρα δεξιά, το φασισμό, το ναζισμό ή στη μηδενιστική αναρχία και στο αντιεξουσιαστικό χάος "όλοι εναντίον όλων".
Αν και τολμώ να πω πως δεν έχω σηκώσει ποτέ πέτρα να πετάξω σε οποιοδήποτε έμψυχο ον ή οποιοδήποτε άψυχο υλικό αντικείμενο (όπως πχ είναι η τζαμαρία ενός καταστήματος) μπορώ να καταλάβω αυτήν την οργή, αυτό το θυμό των νέων. Δε ξέρω αν θα μπορούσα να δικαιολογήσω αυτή την οργή και αυτόν το θυμό στους νέους ειδικά στην περίπτωση του Φασισμού/Ναζισμού και αν αυτό θα γινόταν φαντάζομαι θα ήταν μόνο κατά περίπτωση και μετά από αναλυτική και σωστή κρίση των γεγονότων, όσο είναι δυνατόν κάτι τέτοιο. Μάλιστα ίσως έχει έρθει κι όλας ο καιρός οργανωμένα να πετάξουμε την πέτρα.
Όμως για στάσου. Η Αριστερά το κύριο ανάχωμα δηλαδή αυτών των δύο ακραίων ιδεολογικών καταστάσεων -που σε καμία περίπτωση δεν τα εξισώνω ιδεολογικά αλλά ούτε και πολιτικά και δεν αναμασώ την καραμέλα των "δύο άκρων"- έχει σταθεί στο ύψος των περιστάσεων; Είναι ενωμένη στα βασικά και στα στοιχειώδη; Βλέπει υπερκομματικά και σύμφωνα με τη Ταξική προσέγγιση των πραγμάτων; Συνδικαλιστικά κοιτάζει πέρα από το μαγαζάκι της; Πολιτικά; Χρησιμοποιεί μετωπικές λογικές και σημαίες στο Δρόμο; ... Κτλ, κτλ... ...Η απάντηση βέβαια είναι γνωστή: ΌΧΙ. Τελεία. Και Παύλα. Οι νέοι νομίζει η Αριστερά πως δεν τα βλέπουν αυτά;
Όσο η Αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΕΚ, ΟΚΔΕ, ΣΧΕΔΙΟ Β, Μ-Λ ΚΚΕ μ-λ, ΚΟΑ) προτάσσει την ιδεολογική της καθαρότητα και τις χρόνιες και διαχρονικές παθογένειες/παθήσεις της ως ανυπέρβλητα τείχη και εμπόδια για μια στοιχειώδη Μετωπική συμπόρευση, τουλάχιστον σε Αντιφασιστικό, Ιστορικό, Συνδικαλιστικό, Κινηματικό επίπεδο, το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να το "βουλώνει" και να ψάχνει να βρει Λύσεις με την ενότητα και τη διαρκή πάλη. Να βρει δηλαδή αυτά που την ενώνουν (και να πορευτεί με σκοπό να πάρει την εξουσία) και όχι να πατά σ'αυτά που την χωρίζουν.
Μέχρι τότε να βρει τρόπους να εξασφαλίζει την ακεραιότητα και την περιφρούρηση στις πορείες της (και από τα Μηδενιστικά "χουλιγκάνια μπαχαλάκηδες" αλλά και από τους ένστολους κρατικούς Φασίστες) και να μη κουνά το δάχτυλο γαβγίζοντας ανώδυνα στα Λόγια.
20-9-2014
Σχόλιο σε ανάρτηση στο fb https://www.facebook.com/andrianoulena/posts/461213467354976
Εγώ δεν είμαι εναντίον έτσι γενικά και αόριστα κατά της βίας. Και ειδικά μετά το Γρηγορόπουλο κατανοώ απόλυτα το νέο που ξεσπά σε τράπεζες, σε ενεχυροδανειστήρια, σε μεγάλες πολυεθνικές.
Εδώ μιλάμε όμως για γειτονιά, όχι για το κέντρο της Αθήνας. Που συλλογικότητες της Αριστεράς και της Αναρχίας προσπαθούν να στήσουν ένα Αντιφασιστικό Μέτωπο που να αγκαλιάσει τις γειτονιές και να διώξει το φόβο από τους ανθρώπους που ζουν εκεί ώστε και ο ίδιος, ο απλός απολιτίκ κόσμος, να αγκαλιάσει το Αντιφασιστικό κίνημα.
Θέλουν απομόνωση τέτοιους είδους πρακτικές και λογικές σε γειτονιές από το Αντιφασιστικό κίνημα. Εκτός αν υπάρξει καλά οργανωμένη και περιφρουρημένη επίθεση.
20-9-2014
Σχόλιο σε ανάρτηση στο fb στο τοίχο της https://www.facebook.com/sofia.lampiki
Τίποτε ΔΕΝ ξεχνιέται. Τίποτα ΔΕΝ συγχωρείται στη συλλογική Μνήμη των Αγωνιστών. Των συντρόφων στο Δρόμο. Όλα είναι "παρακαταθήκη" και θα απαντηθούν εν καιρό από το λίγο κόσμο που αγωνίζεται ως πρωτοπορία, αυτού του ανύπαρκτου σήμερα Λαϊκού κινήματος.
Γι'αυτό ακριβώς κατανοώ -ΧΩΡΊΣ να την δικαιολογώ και να την προτρέπω- τη τυφλή βία των νέων σε ξεσπάσματα όπως το προχθεσινό. Εναντίον αυτής της πουτάνας της κοινωνίας που κάθεται και βλέπει από το μπαλκόνι της, που ψωνίζει εν ώρα αντιφασιστικής διαδήλωσης, που έχει ανοιχτό το μαγαζάκι της για να οικονομήσει, που κοιτάει τη δουλίτσα της και πάει σπιτάκι της με το λεωφορείο.
Προχθές είδα δύο παλικάρια ο ένας φαινόταν πως είχε έρθει από τη δουλειά μόλις -το μεσημέρι στο μνημείο του Παύλου- αφού φορούσε τη λερωμένη φόρμα εργασίας του, και ο άλλος ξάδελφος μου που ήρθε από ένα εξοντωτικό 8ωρο-9ωρο ορθοστασίας στο μαγειρείο που δούλευε κατευθείαν στην πορεία.
Αυτό τον ανώνυμο αγωνιστή μη ξεχάσουμε ποτέ. Γι' αυτόν το Σύντροφο στο Δρόμο παλεύουμε. Για τον κόσμο της εργασίας και της ανεργίας. Και για τους Τιμημένους νεκρούς-μάρτυρες της Τάξης μας.
Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-10-2013
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου