Texts Tags by Chronological order

1987 (1) 1988 (2) 1989 (1) 1990 (5) 1991 (7) 1992 (17) 1993 (2) 1995 (1) 1999 (4) 2002 (5) 2005 (17) 2006 (52) 2007 (63) 2008 (44) 2009 (15) 2010 (50) 2011 (22) 2012 (15) 2013 (24) 2014 (22) 2015 (22) 2016 (20) 2017 (10) 2018 (11) 2019 (4) 2020 (10) 2021 (5) 2022 (5) 2023 (2)

---> ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ! διαβάστε σχετικά με το blog

---> ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ! διαβάστε σχετικά με το blog
κάντε κλικ πάνω στην εικόνα

29/06/2016

Αλέξης Γρηγορόπουλος ~ Alexis Grigoropoulos

Αλέξης Γρηγορόπουλος
Τελευταία ενημέρωση ανάρτησης: 15-12-2008
Πρώτη καταχώριση ανάρτησης στο ιστολόγιο ΑΣΠΡΟ~ΜΑΥΡΟ: 27-8-2011

Για τον Αλέξη ποιήματα που θέλω να μοιραστώ...
ΠΗΓΗ:

ΑΛΕΞΗΣ

Ποιος είπε ο Αλέξης χάθηκε; Χάνονται οι Ιδέες
ή πάντοτε αστραφτοκοπούν Αγνές και Νιες κι Ωραίες;
Και ποιος την, που μπολιάστηκε ολόπρωτη μες στην Πλάση,
Ιδέα της Λευτεριάς θα μπορέσει να χαλάσει;
Και μόνη Αυτή δεν ήτανε η Ουσία του Αλέξη
-όλα του: Μάτι, Γέλιο, Φως- αυτή δεν είχε πλέξει;
Κι όταν κανείς τη Λευτεριά στον Κόσμο μας στεριώνει,
τέτοια Ψυχή, τέτοια Καρδιά ποιο Βόλι τη σκοτώνει;

Ο Αλέξης δεν εχάθηκε. Ζει γύρω μας κι εντός μας
και δίνει Φως στο Σκότος μας και Χρώματα στο Φως μας.

Και Κύριος πάντα του Καλού, που ένα είναι μαζί Του
από παντού ακούγεται η παιδική Φωνή του:

«Ό,τι, μικρός όντας εγώ, δεν πρόλαβα να κάνω
Πράξτε το σεις. Εγώ ήσυχος θα βλέπω από ’δω πάνω.
Και είμαι σίγουρος πως σεις Συντρόφια Αγωνιστές μου
όσες εγώ δεν έζησα θα ζήσετε Χαρές μου-
ότι θα φτιάξετε μια Γη που φαύλους δε θα τρέφει
και στ’ Άστρα τ’ άλλα αντρόπιαστη και χαρωπή θα γνέφει».

Γιώργης Χολιαστός

"Ανώνυμος"
7 Δεκέμβριος 2008 11:34 μμ

--- 

Μια νύχτα του Δεκέμβρη,
στη Τζαβέλα
τα δεκαπέντε χρόνια σου Αλέξη,
κοπήκαν, και κοκκίνισε η κορδέλα,
δεν πρόλαβες να βγάλεις ούτε λέξη.

Φτύνω την ερμηνεία σας,
γαμώ την κοινωνία σας
αδιάφοροι άμα ζήσετε,
θαρρείτε θα ευτυχήσετε.

Μια νύχτα του Δεκέμβρη,
στα Εξάρχεια,
κλέψανε απ’ τα νιάτα την ελπίδα
τα υποκριτικά φορέσαν τ’ άμφια,
όμως, δεν σβήνει έτσι η κηλίδα.


Τ.Σ. (εκπαιδευτικός)
9 Δεκέμβριος 2008 10:23 μμ

---

Ήταν απόγευμα, τα πάντα γύρω ήταν βουβά, ένα ελαφρύ αεράκι σκέπασε τη γη κάτω από το άσπρο πέπλο του. Γύριζαν πελώρια σύννεφα έκρυψαν το θολωμένο ουρανό, τα αστέρια έχασαν τη λάμψη τους, τα δέντρα κουνούσαν νευρικά τα φύλλα τους, τα λουλούδια μαράθηκαν, τα πουλιά χάθηκαν, στο πλατύ ρυάκι το νερό στέρεψε, ο κόσμος ήταν άκεφος, οι δρόμοι βουβοί, τα αυτοκίνητα χαμένα και μόνο δίψα για εκδίκηση ήταν χαραγμένη στις ψυχές των ανθρώπων. Όλοι απορούσαν που οφείλονταν όλα αυτά. Και ξαφνικά ΕΝΑ ΝΕΑΡΟ ΑΓΟΡΙ ΝΕΚΡΟ. Τότε όλοι κατάλαβαν γιατί συνέβη η αλλαγή στη φύση και δεν τους έδινε σημασία. Γιατί η φύση πενθούσε εσένα ΑΛΕΞΗ…. Κι αγνόησε τους άλλους. Γιατί κι η φύση δεν μπορεί να κλάψει αλλά σε πένθησε με το δικό της τρόπο: ΧΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΛΑΜΨΗ ΤΗΣ ΟΠΩΣ ΕΧΑΣΕΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΑ ΩΡΑΙΟΤΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ……………..

ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΛΕΞΗ.
ΑΠΟ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΛΩΝΙΩΝ ΠΙΕΡΙΑΣ.
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ…………
11 Δεκέμβριος 2008 1:19 μμ

---

ΤΙ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ;


Τι μέρα είναι αυτή;

Η έκτη του Δεκέμβρη

Τι μέρα είναι αυτή;

Η μέρα που σκότωσαν τον Αλέξη

Τι μέρα είναι αυτή;

Μέρα των δακρύων, των οδυρμών

Τι μέρα είναι αυτή;

Η μέρα που η οργή έσπασε τα δεσμά της

Τι μέρα είναι αυτή;

Η μέρα που η πόλη ντύθηκε στα μαύρα

Τι μέρα είναι αυτή;

Η έκτη μέρα των τεφρών


"Ανώνυμος είπε"
13 Δεκέμβριος 2008 8:38 μμ

---

Τι μέρα κι αυτή, Αλέξη!

Τι μέρα κι αυτή!
Ανήμερα του Αι-Νικόλα έφυγες κι ας σε έλεγαν Αλέξανδρο!

Αλίμονο στον άμοιρο χειμώνα!
Αλίμονο στον τυχοδιώκτη Δεκέμβρη!

Άραγε θα είναι άξιοι να κουβαλούν την αιώνια σου παρουσία;

Σε πείσμα λοιπόν των καιρών ας αξιωθούμε εμείς να σε θυμόμαστε σαν το αίωνιο σύμβολο κάτα της βίας που επιβάλλει η σήψη και η παρακμή!

Δεσμευόμαστε!


"Ανώνυμος"
13 Δεκέμβριος 2008 9:37 μμ


copyright © 2006-2016 ~ signature/e-mail © https://goo.gl/X1I3NA
seizeTHEday (Kostis *seizeTHEsky*) © 13-07-2012 @ 12:23
είχε δημοσιευθεί στο stixoi.info

σχόλια:

seizeTHEday
24-12-2012 @ 14:49
ΠΗΓΗ:

seizeTHEday
11-01-2016 @ 20:19
Αφιέρωμα στον Αλέξη:








Δεν υπάρχουν σχόλια: