21-3-2022
ατέρμονο σπιράλ οι κοινωνίες
των ανθρώπων
που όλο και σε ρουφούν
στην άβυσσο
αδιανόητο θανατικό οι πόλεμοι
σε όποιο τομέα κι αν εφαρμόστηκαν
οικονομικοί ή κοινωνικοί
φυσικοί ή «τεχνητοί»
κι εκείνο το παιδί που διαβάζει
σε ένα σπίτι ζεστό, με φαγητό
με αδέρφια γονείς παππούδες
με μουσική και παιχνίδια
που όταν θα μεγαλώσει
έφηβος
ίσως κάπου δει μια αφίσα
αντιπολεμική
θα την προσπεράσει;
θα πάει στην πορεία;
τι του έμαθε ο περίγυρος του;
το σχολείο τι τον δίδαξε;
και μπορεί αν είναι “τυχερή”
η τοπική κοινότητα, η πόλη
η χώρα ή η ήπειρος
κάπου να δει, ακούσει, διαβάσει
αυτό που κάποτε έγραψε η Ρόζα
«σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα»
θα είναι πάντα, μα πάντα
τόσο, μα τόσο, επίκαιρο
και ίσως τότε να δράσει
ταξικά
μαζί με συντρόφισσες
και συντρόφους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου